Тамыр қай бөлімнен бастап ұзарып өседі және неге

Тамыр оймақшасы тамыр бөліміне кірмейді. тамыр ұшындағы өсу нүктесінің сыртын қаптап тұрады. оймақша жасушалары тірі. сыртқы қабатындағы жасушалары топырақтағы кедергілерге үйкеліп зақымданып түлеп түседі. оның орнына жаңа жасушалар түзіліп ұдайы жаңарып отырады. тамыр оймақшасының сыртқы қабатындағы жасушалар шырышты зат бөледі. ол зат тамыр ұшындағы жаңадан пайда болған нәзік жасушаларды жарақаттанудан қорғайды. тамырдың топырақтағы қозғалысын жеңілдетеді. тамыр оймақшасы тамырдың бөліну аймағының сыртын қаптап қорғап тұрады. бөліну аймағы атқаратын қызметіне қарай сыртқы, ортаңғы, ішкі болып 3 қабаттан тұрады. ең сыртқы қабатындағы жасушалар тамырдың мөлдір өңі мен оймақшасын түзеді. ортаңғы қабатынан алғашқы қабық, ішкі қабаттан орталық цилиндр түзіледі. жасушалары бөлініп, басқа бөлімдерінің қалыптасуына себепші болады. өсу бөлімінің жас жасушалары бөлінбейді. ұзынынан созылып ұзарып, тамыр ұшының топыраққа терең енуіне әсер етеді. алғашқы өткізгіш ұлпалар осы бөлімде түзіле бастайды. сору бөлімі – өсу бөлімінен кейін орналасқан, қалың түктері бар бөлік. тамыр түктері тамырдың сыртын қаптап жатқан жұқа өң қабықшасы жасушаларының созылуынан пайда болады. ол алғаш жай өсінді түрінде 1 - 3 күнде бұртиып шығады. қабықшасы тез созылып, түк ұшынан ұзарып өсе бастайды. 10 - 20 күннен соң қурап түсіп, орнына жаңа түктер шығып, жаңарып отырады. тамыр түктерінің ұзындығы әр түрлі. әрбір түк – жұқа қабықшасы, цитоплазмасы, ядросы және вакуолі бар жеке ұзын жасуша. ол топырақ түйіршіктерімен тығыз жанасып, су мен онда еріген минералды тұздарды сорады. жас тамырға тірек қызметін атқарады. өткізу бөлімі – су мен онда еріген қоректік заттарды тамырдан өсімдіктің жер үсті мүшелеріне өткізеді. бұл бөлімде тамыр түктері болмайды, жанама тамырлар . тамырдың өсуі. тамырлар ағаш түрлеріне байланысты жылдың әр мезгілінде әрқалай өседі. көктемде тамыр қарқынды () өссе, жапырақтар мен өркендер де тез өседі.

Подходит как и к первой теме так и ко второй

Объяснение:

Белка — типичный древолаз. Благодаря цепким, длинным пальцам с очень острыми, круто загнутыми коготками она легко перескакивает с одного дерева на другое, совершая прыжки по горизонтали на 3—4 метра. С высокого дерева на низкое, по нисходящей кривой, зверек пролетает расстояние до 15 метров. При таких прыжках «рулем» ему служит пышный хвост. В хвойных и смешанных лесах она строит себе жилище сама. Гнездо белки, или гайно, представляет собой шар 50—80 сантиметров в поперечнике, сложенный из мелких веточек, кусочков коры, стеблей и мха с одним, реже двумя выходами. Оно похоже на сорочье, но плотнее и аккуратнее — ветки не торчат из него в разные стороны. Благодаря пышному хвосту и теплому гнезду белка в любой холод может согреться.