Расказ про князя витаута по мая радзима беларусь

Вобраз князя вітаўта не мог не адбіцца і ў народнай памяці. апошнім часам у друку з’явіліся публікацыі, якія закраналі тэму народнай памяці пра вітаўта: у артыкулах «беларусы ведалі сваіх герояў»[1]   э. зайкоўскага і «образ князя витовта в народной культуре белорусов»[2]ю. гурскай.

жыццё вітаўта ў чымсьці нагадвае жыццёвы шлях полацкага князя усяслава брачыславіча (блізу 1029 — 1101 гг.) абодва князі іся найбольшага ўздыму для сваёй дзяржавы, уладарылі доўгі час, абодвух лёс вымушаў уцякаць з айчыны, пакідаць пасад, а потым зноў узносіў на вяршыню славы. адзін з іх нарадзіўся ад «валхвавання», а другі быў сынам вайдэлоткі біруты. усяслаў і вітаўт ёсць самымі вядомымі гаспадарамі ў гісторыі беларусі. абодва пакінулі след у літаратурнай спадчыне: усяслаў — у «слове пра паход ігаравы»; вітаўт — у «пахвале вітаўту», «песні пра зубра» м. гусоўскага, «прускай вайне» я. вісліцкага. народная памяць таксама захавала вобразы князёў: лічыцца, што усяслаў быў апісаны ў быліне пра вольха усяславіча. а вітаўт? пра вітаўта захаваліся легенды і паданні, і, як трапна заўважыў э. зайкоўскі, па колькасці прысвечаных вітаўту тапонімаў ён бясспрэчна стаіць на першым месце сярод асобаў беларускай гісторыі[3]. у паданнях вялікі князь літоўскі вядомы пад імёнамі вітаўт, віт, віток, вітыўт, вітоўт, вытыў, вітольд, вітулт, вітэлт. дык як жа ўспрымала насельніцтва князя вітаўта, які след ён пакінуў у памяці народу? на гэтыя пытанні мы і паспрабуем адказаць у нашым артыкуле.

Явтсал до восхода солнца, что бы успеть на поле, до предстоящий весенией пашни, о великая исида этот  день начинался так замечательно, и ни что не предвещало ни чего плохого. великий ра был милостив ко всем нам и лучи его  солнца не полили несчадно ..земля была пушистой и мягкой.. после не давнего разлива нила, я позавтракал лепешками и напился козьего молока, приготовленные моей женой  запряг моего быка.. как тут появились слуги царя (имя царя эпохи которую вы проходите в 5 классе) и объявили об увиличении взноса податей. о великие боги смилостивитесь на до мною  иначе мне не останется хлеба что бы прокормить семью, мне придется теперь работать в двое больше, а значит я еще долго не смогу вернуться домой.. великий хнум будь милостив ко мне  и не позволь засухе уничтожить мой скромный посев.. в полдень я пообедал с соседями нильским окунем, он был огромен и его хватила на много семей, и вернулся к работе ..весь день  прошел в трудах, а позднем вечером я принес скромную жертву богини изобилия хекет, и пошел усталый спать.. всего 3 часа до нового тяжелого дня.