Сочинение по казахскому языку на тему "лето"

жазғы демалыста мен ауылға бардым. онда менің атам мен әжем тұрады. мен өрістен сыйырларды айдап әкелуге көмектестім. онда қияр, сәбіз, қартоп, қызанақ, пияз, аскөк өседі. арам шөптерді тазартуға көмектестім. атам мен әжем маған риза болып қуанды.

Ңкүннен армандап, аңсары ауған бір саласы, яғни ма­ман­дығы болады. ол өзін соған ба­ғыт­тап, білім-білігін жұмсайды. сон­­дай ма­ман­дықтың бірі ұстаз болу. әу баста ниет білдірген жас талаптың бар­лы­ғы дерлік оның тұтқасын ұстап кете алмайды. оған себеп біріншіден, аяу­лы да ардақты мамандықтың көзін ашудағы қиын тұстарына төтеп бере алмауы болса, екіншіден, аса табанды­лық­тың кем болуы дер едік. өз басым осы қиындықтарды жеңдім деп ойлаймын. сөйтіп ұстаз бол­дым. бұл жолды таңдап, ғұмы­рымды бер­ген аяулы мамандық иесі бо­лып, зейнетке шыққан маған оған бет бұруы­ма сөз жоқ, тұңғыш ағар­ту­шы ыбы­рай алтынсариннің ұр­пақ­қа қал­дыр­ған тәлім-тәрбиеге то­лы өсиет­тері мен ғибратты мысал­дарына сусындауым­ның әсері мол болды десем, жаңсақ­тық бола қой­мас. оған мен бітірген, мен ғана емес қазақтың менмін деген талай марқасқалары білім алған ұлы ұс­таздың өз қолымен тұрғызған білім ошағын қоссаңыз, мұғалім болуым­­ның заңдылық екенін айт­пай-ақ тү­сі­несіз. осы тұрғыда ұлы ағар­тушы тұрғызған мектептің тү­ле­гі ретінде және сол бабамыздың биыл туғаны­на 170 жыл толуына орай мектеп тарихы мен тұңғыш дала қоңы­рауы иесінің мектептер ашуы жайын­дағы аз-кем білгенімді оқырман­мен бөліссем деп отырмын