План по литературе 5 класс по биографии Николай Васильевич Гоголь

1. Имение родителей Васильевка.

2. Полтавское уездное училищеи нежинская гимназия.

3. 1830 год - первая повесть "Басаврюк".

4. Дружба с Пушкиным, Жуковским.

5. 1832 год - "Вечера на хуторе близ Диканьки".

6.1834 год -  адъюнкт-профессора Санкт-Петербургского университета.

7.1835 год - сборник повестей "Миргород" и знаменитый "Ревизор".

8. Швейцария, Париж, Рим.

9.1841-1842 годы - возвращение в Россию, выход в свет первого тома "Мертвых душ".

10. 1847 год -  "Выбранные места из переписки с друзьями". Критика Белинского.

11. 1848 год -Религиозно-мистические настроения.  

12. 11 февраля 1852 года - уничтожение второго тома "Мертвых душ".

13. 21 февраля 1852 года.

Объяснение: Если нет я готова понести наказание

Вайна на зямлi iдзе увесь час. з самага пачатку рода чалавечага. чалавеку зауседы не хапае зямлi, цi яму не падабаецца тое, як ен жыве, цi што-небудзь яшчэ. але чалавек нiколi не думае пра вынiкi вайны. у наш час мы ведаем, што вайна – гэта зло, нешта жудаснае. але чаму яна iдзе i у наш час? у даунiя гады, мы ведаем, вайна iшла за пашырэнне тэрыторыi. а зараз? няужо i у наш час чалавеку не хапае месца? вайна уносiць сотнi i тысячы чалавечых жыццяу. але рэдка хто на самой справе перажывае за загiнуушых, за iх сем’i. па тэлебачанню, у асноуным, паказываюць страты у вайне. адны лiчбы. людзi радуюцца, што невялiкiя страты, а не скарбяць аб загiнуушых. вайна – гэта жудаснае вiдовiшча. вайна – гэта бяда. мы у поунай меры не адчуваем гэтага, пакуль вайна не закране нас. i усе ж такi мы баiмся вайны. кожны з нас спрабуе пазбегчы яе. вайна патрэбна “вярхам”, а не простаму народу. але я лiчу, што вайна нiколi не закончыцца. яна была, есць i будзе. у мяне такое адчуванне, што людзям патрэбна вайна. чаму яны не спыняюць яе? чаму не усей сваей сутнасцю? ну, а калi б ? тады, здаецца, успыхнула бы яшчэ адна вайна. хаця, калi б людзi проста адмовiлiся ад вайны, не прымалi яе. не шлi забiваць у сувязi з другой, не iх рэлiгiяй i чым-небудзь яшчэ. калi б людзi выкрэслiлi з мовы само слова “вайна”. калi б не выконвалi загады, звязаныя з вайной. тады б вайны нiколi не было. але гэта мары. такога нiколi не здарыцца. тыя, хто змагауся раней, хто гiнуу лютай смерцю, хто не дачакауся, цi страцiу у вайне сваiх родных тыя нiколi не будуць ваяваць. i сусветная, i астатнiя войны – гэта урок нам. урок, якi мы дрэнна вывучылi. а адказваць прыйдзецца. калi пачнецца вайна, чалавеку прыйдзецца забiваць сабе падобных. мы не ведаем, што гэта такое. твары забiтых будуць успамiнацца табе вечна. я думаю, што удзельнiкi вайны ноччу бачаць кашмары, бачаць загiнуушых сяброу. сяброу, якiя нiколi не вернуцца. яны не вернуць той мiр, што быу да вайны. вайна – гэта гiсторыя. гэта перамены. жудасныя перамены i жудасная гiсторыя. вайна пасля сябе пакiдае рану. рану на целе зямлi i на сэрцах людзей. рану, якая гнаiцца i не зажывае. нiколi не зажывае