Адамның табиғатсыз күні жоқ келісу келіспеу эссесі

Адам – табиғаттың кішкене ғана бір бөлшегі. Айналамыздағы барлық тіршілік иесінің жалғыз үйі – Жер ғаламшары. Біз өмірлік қажеттіліктерімізді табиғат анадан аламыз. Тіршілік үшін қажетті негізгі факторлар ауа мен су болып табылады. Ауасыз ешбір нәрсе тіршілік ете алмайды, ал су – тіршілік көзі. Қоршаған ортамыздағы барлық нәрсе өмір сүруімізге көмек береді.

Табиғат – адамзаттың үйі. Қарапайым мысал келтірсем, өзіміздің жеке баспанамызды алайық. Қаңыраған қабырғалар, ауыз сусыз тіршілік, қолқаны алатын жағымсыз иіс, күн сәулесі түспейтін қараңғы бөлмелер. Сіз осындай баспанада тұра алар ма едіңіз? Жоқ, әрине. Осындай үйде ешбірі тұра алмас еді. Табиғат та қарапайым баспана секілді ғой. Қара түтін араласқан ауа, құнарсыз топырақ, ластанған өзен-көлдер, кесілген ормандар, қырылған аңдар. Табиғат осындай болуы керек пе? Табиғаттың осындай сұрықсыз кейіпке енгені ешқандай дұрыс емес.

Баяғыда бір кемпір мен шал болыпты.шал қ аулап,кемпір жүн жіп иіріп кун көрікті.бір күні қалдың ауына бір қ тусіпті.ол жай гана емес,алтын қ екен.шал қты қолына ұстай бергенде қ сөйлеп"мені еркіме коя берші,не тілесеңде тілегіңді орындаймын"депты.буны корып шошып кеткен шал суга коя береты.уйге келген сон осыны кемпырыне айтады.кемпыры айкайга тамады"акымаксын какбас шал,ен болмаса бутын астау неге сурамадын.барда осы тылегнды айт"дейды.шал теныз жагасына келсе теныз бетнде улкен улкен толкындарды кореды.щакырып еды алтын жетып келды.шал оган кемпырынын амирин айтты : тылегыныз орындалар журе берыныз деды де,суга батып кетты.уйыне келсе кемпырынын алдында улкен,бутын жана астау тур екен