Составить текст на тему: "Инновационные технологии в моей жизни", текст должен состоять из 120-130-ти слов НА КАЗАХСКОМ ЯЗЫКЕ​

Әлемде миллиондаған адамдар күнделікті интернетті пайдаланады. Менде үйде интернет бар, мен қуана -қуана мен үшін пайдалы ақпаратты іздеймін. Интернет өте пайдалы, себебі бұл сізге қажет нәрсені таба алатын үлкен мәліметтер базасы мен білім - сізді қызықтыратын фильмдер мен музыкадан, көптеген кітаптар, газеттер мен журналдардан. Интернет көп нәрсені үйренуге көмектеседі. Қосымша ақпарат алу үшін, қажетті эсселерді жүктеп алу, оқыған кітаптар туралы бейнеролик көру, мұның бәрін Интернет арқылы жасауға болады.

Электрондық пошта - Интернеттің артықшылықтарының бірі.

Бұл қызмет қарапайым поштаға қарағанда әлдеқайда жылдам.

Менде басқа қалалар мен елдердегі достарыммен сөйлесе алатын жеке электрондық пошта мекенжайы бар.

Қазіргі уақытта өте танымал әлеуметтік желілер бар, олармен достарымен және туыстарымен байланысу қиын емес. Бүгінде Интернетте әр түрлі пәндер бойынша көптеген конкурстар мен байқаулар бар, бұл студенттерге тіпті халықаралық жарыстарға қатысуға мүмкіндік береді.

Объяснение: вроде так

жамбыл жабаев

(1846 - 1945)

ақын өмірі

шу өзенінің бойымен жүре берсеңіз хан және жамбыл деген екі тауға кез боласыз. менің әкем жабай бір кезде осы тауларда көшіп-қонып жүрген.  жамбыл тауының етегінде, қақаған қатты боранды күні мен туыппын! маған сол көне жамбыл тауының есімі ат болып тағылыпты. бұл 1846 жылы  февраль айы екен.менің әкем жабай шоқпыт шапанды көшпелі кедей болған. тұрған жеріміз құлазыған кең, жазық дала еді. сондықтан да мен қ шағымда егісті де, бақты да, арықты да көрмедім. жазық кең дала менің отаным болды.    мен киіз үйде өстім. сол кездегі барлық қазақ мені де көшкенде бесігіммен алып жүрді. кезімде мен тентектеу болдым. қарттарды да, әкемді де тыңдағым келмеді. мені қозы бағуға жіберетін, мен бармай қоятынмын. маған отын тер дейтін — мен тіл алмай қасаратынмын. менің ағам, әкемнің інісі белгілі домбырашы еді. мен домбыра тыңдауға әуес едім. он екі жасымда одан домбыраны үйрендім. домбыра қолыма тигенде барлық тентектікті ұмытып, бүкіл жан жүйем елжірегендей болатын еді. менің қой баққым келмеді. домбыра тартып, ән салу мені қатты қызықтырды. табиғат маған күшті де жуан дауыс берді. мен далада ән шырқағанда дауысым бүкіл даланы күңіренткендей сезінетін едім.    он төрт жасымда әкемнен қол үзіп, өзімше күн көруге мықтап бел байладым. ораза кезінде үй-үйді аралап, жарапазан айтатын болдым. менің өлеңім жұртқа ұнап, маған сый-сипат көрсете бастады.