Які уроки подає нам Діана Вінн Джонс у творі​

 Діана Вінн Джонс — одна з найяскравіших і самобутніх зірок на небосхилі сучасної літератури для юнацтва. Її письменницька «візитівка»— захопливий лабіринт чарівних паралельних світів, що пов’язані між собою магічними порталами. Невгамовна фантазія Джонс створила дивовижний усесвіт, у якому живуть добрі чаклуни й лихі відьми, хоробрі принци й підступні демони, мудрі феї та хижі дракони...

Майбутня письменниця народилася 16 серпня 1934 р. в передмісті Лондона в сім’ї вчителів. Під час Другої світової війни Джонси переїхали в провінцію. Батьки багато працювали, тож Діана й дві її молодші сестри мусили взяти на себе клопоти по господарству. Звісно, найважче велося старшій з дівчат.

У ті часи найкращим відпочинком Діана вважала читання, але не мала грошей, щоб купувати книжки. Це спонукало її вже в дванадцять років самотужки написати повість для сестер. Зовсім юною Діана сказала: «Я буду письменницею!». І обіцянки своєї дотримала...

Школу дівчина не любила, однак і проблем з оцінками не мала: виручала прекрасна пам’ять. Щоправда, за Діаною доволі міцно закріпилася слава хуліганки. Навчання в коледжі при Оксфордському університеті запам’яталося талановитій студентці Джонс захопливими лекціями професорів Дж. Толкіна, творця славнозвісного «Володаря перснів», та К. Льюїса, автора не менш знаменитих «Хронік Нарнії».

Згодом Діана вийшла заміж і народила трьох синів. Здавалося, на неї чекає доля домогосподарки... Проте мрія про літературну творчість не розвіялася: Джонс почала писати для своїх дітей. Відтак прийшло й широке визнання.

Неочікувано великий успіх у читачів і літературних критиків мала серія книжок Джонс про Крестомансі — найсильнішого чародія в усіх вимірах, який наглядає за використанням магії у Всесвіті.

У творах англійської письменниці панує атмосфера магії та казки, а їхні головні герої — діти, що потрапили у вир дивовижних пригод. Особливої популярності зажив роман «Мандрівний Замок Хаула». У ньому Джонс розповіла історію дівчини Софі, яка живе у світі, де чародійство — цілком буденне явище. Відчинивши двері Мандрівного Замку, читач разом з героїнею розкриє таємницю її закляття, дізнається, хто такий вогненний демон і чому Відьма Пустирищ полює на Хаула...

Твори Джонс написано переважно в жанрі фе

Объяснение:

Якім вы ўяўляеце Лёню? Яны сядзелі за адной партай, дапамагалі адзін другому ў школьным жыцці і вучобе, квартаравалі на адной кватэры. Яны сябравалі і лічыліся лепшымі дружбакамі. Лёня — добры, адкрыты, незлаблівы, сяброўскі, старанны. З вучобай у яго не ладзілася, але ён імкнуўся вучыцца, каб не адставаць ад свайго сябра. Яго можна назваць сапраўдным сябрам. Ці быў Грыша па сваім характары падобны да сябра? Чым Грыша вылучаўся сярод вучняў? Як пра гэта гаворыць аўтар? Грыша да Лёні не быў падобны. Ён выдатна вучыўся і ў яго лёгка ўсё атрымлівалася, але ў яго была дрэнная рыса характару: «Ён быў упэўнены, што выдатныя адзнакі заслужана ўпрыгожваюць толькі яго дзённік, а ўсім астатнім вучням яны ставяцца проста так, невядома за што... » Грыша быў зайздросны, упарты, свавольны, больш думаў пра сябе, не мог парадавацца за сябра, эгаістычны чалавек. Прыгадайце, як узнікла на ўроку сварка. Як паводзіў сябе кожны з сяброў? Лёня артымаў пяцёрку па кантрольнай працы па алгебры, а Грыша — чацвёрку, бо пераблытаў знак прыпынку. Хлопчык абвінаваціў сябра ў спісванні. Той запярэчыў ён заўважыў, што вывучыў правілы і не зрабіў памылкі , але Грыша, з-за свайго эгаізму не выслухаў сябра, ён нават не мог дапусціць думкі, што Лёня можа абагнаць яго ў вучобе. Як атрымалася, што па дарозе дадому Лёня адстаў ад Грышы? Як пры гэтым трымаўся Грыша? У Лёні забалела нага і ён прысеўадпачыць. Ён клікаў сябра, каб той пачакаў, але той не азірнуўся, бо быў пакрыўджаны і злосны. Калі Грыша знік у завірухе, Лёня адчуў страх. Але клікаць сябра не стаў, не хацеў, каб той хваліўся, што Лёня без яго дадому не змог дайсці. Грыша ж пайшоў не азіраючыся, гаварыць з сябрам не хацелася, яго з'ядала зайздрасць. Грыша не быў упэўнены, што сябра спісаў у яго, але не хацеў верыць і ў тое, што Лёня змог яго абысці ў вучобе. Пракаменціруйце паводзіны Грышавай маці, калі яна прыйшла да Саўчанкаў у хату. Як паставіўся Грышаў бацька да ўчынку свайго сына? Матуля Грышы спужалася за паводзіны свайго сына, але адразу не стала гаварыць бацькам пра тое, што яе сын кінуў Лёню аднаго ў лесе. Магчыма яна спадзявалася, што той здолеў дайсці сам…. І толькі калі даведалася, што Лёні няма, усё рассказала яго бацькам. Бацька сур'ёзна пакараў сына, бо такі ўчынак быў па яго меркаванні, недастойным. Падрабязна перакажыце эпізод, калі Грыша прыйшоў наведаць хворага сябра. Што пры гэтым адчуваў Грыша? Грыша адчуваў сябе вельмі няёмка і вінавата і перад сябрам, і перад бацькамі. Ён доўга не мог зняць валёнкі, некалькі разоў пытаў дазваленя зайсці. Доўга не адважваўся наблізіцца да Лёні, прынёс сябру мёд, яблыкі, бачна, што хлопчык лічыць сябе вінаватым і не ведае, як папрасіць прабачэння. Як сустрэлі Грышу Лёневы бацькі? Як адрэагаваў на прыход сябра Лёня? Лёнева маці сустрэла Грышу няласкава, яна не магла яму дараваць тое, што ён кінуў яе сына. Бацька ж убачыўшы, што хлопык і сапраўды моцна раскаяўся ў сваіх паводзінах, падбадзёрыў яго. Лёня быў вельмі шчаслівы, што Грыша прыйшоў да яго, ён нават не лічыў яго вінаватым. Яны сумавалі адзін без аднаго, бо ўсё ж былі сябрамі і доўгае растанне паўздзейнічала на іх. Як паўплывала на хлопчыкаў гэта здарэнне? Думаем, што гэта здарэнне вельмі істотна паўплывала на характар Грышы, які, пэўна, больш ніколі не зробіць такой памылкі, бо асэнсаваў сваю віну. Іх сяброўства засталося, але кожны з іх атрымаў жыццёвы ўрок, асабліва Грыша. Думаем, што далей, яны ўжо не зробяць такіх памылак і застануцца сапраўднымі сябрамі. Падзеі аднаго дня прымусілі хлопчыкаў усвядоміць кошт дружбы, зразумець, як яны неабходны адзін аднаму.