Қыс мезгілі адамның мінезіне ұқсайды: кейде қатты, кейде жұмсақ.
Кейде қатты аяз, боран болса, кейде
балаларды ашық күндерімен
қуантады. Айдос бүгін ерте тұрды.
Далада боран соғып тұр. Айдос
жүгіріп терезеге келді. Терезе
алдында өсіп тұрған жас алма
ағашына қарады. Бұл алма ағашын
жазда анасы екеуі отырғызған еді.
Боран ағашты майыстырып, жан-
жаққа жұлқып тұр. Айдос досын аяп
кетті: - Шыда, ағашым. Боран
басылады, күн ашылады. Мен саған
келемін. Саған күтім жасаймын. Сен
үлкен болып өскен соң маған
алмаңды бересің, - деді.
1) Мәтін мазмұны бойынша тірек
сөздерді тап.
A) терезе,күз, құстар
Б) қыс, аяз, боран
В) адам, су, ағаш
Г) жануарлар, алма, дала​

(В сиякты) дурыс болмаса ренжеме

Б)жауабы деп ойлаймын,себебі оқиғаның яғни мәтіннің басым бөлігі қыс жайлы.

Қазақ халқы көне заманнан бері сөзге шешен, данышпан, ақылды, аталы сөзге тоқтаған, қариямен қасарыспаған, үлкенді үлгі етіп сыйлап, кішіні кішіпейілділікпен құрметтеген. Алла мен ата-ана алдында бетегеден биік, жусаннан аласа болып, кеудесіне қолын қойып, бас иіп күй кешкен. Ризық Алладан екенін білген қазақ: «Құдайдан берекет – қазақтан әрекет; бір қой егіз тапса, бір түп жусан артық шығады» - деп, өз несібелерін адал терген. Жанұясын көз қиығымен, ыммен бағындырып, балаларын өсиет-өнегемен өсірген, түрлі өнерге, қандай да бір кәсіпке бөлтірігін үйреткен арландай баулыған. Балдарына: «Ымға түсінбеген – дымға түсінбейді» - деп, кесіп бір айтқан. Елі мен жерін, тілі мен дінін, жетім мен жесірді қорғауға келгенде найзаның ұшымен, білектің күшімен, қайырлы ісімен алдына жан салмаған. Көлдің – тақыр болуы, байдың – пақыр болуы оңай. Бай болып елге пайдамыз тимесе, батыр болып жауға найзамыз тимесе, қазақты көргенде қас дұшпанымыз именіп бұтына симесе, бұл тірліктен не пайда деп шорт кескен, қазақ, жауларын жер иіскеткен. Қорқуды білмеген халықтың бойында болмаған.