Класс:6
Книга: Қазақ тілі мен әдебиеті.
Алматы мектеп​

Мен үшiн адам бойында кездесетiн ең керемет қасиет-қарапайымдылық!

Бүгiн аялдамада құрбымды күтiп отырған едiм, сол жерге аула сыпырушылар тобы келдi. Бұрын сыртынан қарағанда сарғыш киімдерін ғана көзiм шалатын, қандай адамдар екенине қызығып қарап көрмеппiн. Бүгiн сол адамдарға жақыннан қарадым!

Мен отырған жерге келген аула сыпырушылар тобы бес адам екен. Үш әйел адам және екi ер адам. Ең жастауы қырық бес-елу жас шамасындағы әйел, қимылы ширақ. Ал қалған екi әйел адам алпыстың ар жақ, бер жағында болуы керек. Беттерiндегi ойдым-ойдым әжiмдерiнен өмiр жолдарында аз қиындық көрмегендиктерi көрiнiп тұр, саусақтары да ауыр еңбект болен быртиып қалыпты, жел мен ша-нан алыпты, жел мен ша-нан алы. Енди ер адамдарға тоқталсам: бiрi қоқыс салатын тракторға ұқсас машина отырды түрiн аңдай алмадым, екiншiсi алпыстардағы бiр аяғын сылтып басатын кiсi екен. Сол кiсiлердiң түр-сипаттарына қарап отыр едiм, бiр кезде қырық бес-елу жас аралығындағы әйел адам ақсап басатын ер адамға: "осыпырғышы сағанңғайлы сыдірітой". Ана кiсi сыпырғышын қоқыс салғыш көлікте отырғанға көрсетiп қуанды, бәрi мәз-мейрам. Осындай кiп-кiшкентай сыпырғыш осынша бақыт

Неліктен тотықұстың әдемі киімі жоқ?

Бұл мәтінде қандай ой айтылып тұр?

Әтеш тотықұсқа несін берді?

Тотықұстың жасаған ісі дұрыс па?

Сен осыдан кейін достыққа сенетін бедің?

Әтеш неге азаннан кешке дейін шыңғыра береді?

Тотықұс қайтадан келдіма?

Объяснение:

я старалась