"Біз - ақ қанат кептерлер" шығарма керек

Ақмарал анасымен бірге орталық базарға бара жатқан. Жолда, үйдің бұрышында сүйкімді ақ кептер отырғанын көріп қалды. Біреуден жәбір көрген сияқты. Көздері жәудіреп ары-бері өткен адамдардан мейірім күтетіндей. Кішкентай қыз қорғансыз құсқа жақын барды. Жайшылықта ұша жөнелетін кептер қозғалмайды. Жуас. Монтаны. Ақмаралдан үркектеп, аттап секіруге талпынғанымен ұзаған жоқ.

— Қызым абайла! Ауру болып жүрмесін, — деп анасы ескерту жасады.

— Қараңызшы анашым! Қанаты сынық, содан ұшпайды! — Ақмарал мұңайды.

— Нәзік жүрегіңнен айналдым! Уақыт шығындап қайтесің, біз асығыспыз.

— Жоқ, анашым, көмектескім келіп тұр. Қандай сүйкімді! Түрі де әппақ! Біз қол ұшын бермесек, өліп қалады... Әйтпесе иттер жеп қояды...

— Жарайды, меселің қайтпасын, — деді анасы қызының өтінішін жерге тастамай.

Ақмарал мен анасы екеуі кептердің тыпырлап, қарсыласқанына қарамастан қолдарындағы сөмкеге басын қылтита салып алды да, автобусқа отырып қала ортасына тартты. Сұрай-сұрай жан-жануарларды емдейтін дәрігерлік клиникаға келді.

Кезекші дәрігер кептерді тексеруге ішке алып кетті.

— Жазылса екен, — деді уайымшыл Ақмарал мұңайып.

— Жазылады, ұшады әлі, — деді анасы кішкентай қызын бауырына қысып, жасаураған көзінен сүйіп.

— Шын айтасыз ба?! Сынған қанатын қалай емдейді?

— Ота жасайтын шығар. Сәл сабыр ет қызым.

— Мақұл.

Арада он-он бес мүйнет өткенде жүзі жайдары дәрігер көрінді:

— Дәл уақытында әкелдіңіздер, ота жасайтын болдық.

— Алақай! Ақ кептер ұшады! — Ақмаралдың көңілі аспандады.

— Дұрыс айтасың қызым! — деді дәрігер тәте де қуанып. — Ұшады әуелеп. Осылай тұрасыздар ма? Бір айналып келіңіздер.

— Ешқайда барғым келмейді, — деді Ақмарал. — Күте тұрайықшы анашым.

— Ұмытып барады екенмін, кептердің иесі сіздер ме?

— Көшеден таптық. Қанатының сынғандығын байқаған қызым, қоярда-қоймай осында әкелгізді. — Ақмаралдың анасы шынын айтты.

— То ыздар да болады, өзіміз қамқорлыққа аламыз.

— Үйге алып кетейік, қалдырмайықшы кептерді, — деді Ақмарал қиылып.

— Жүрегің жұмсақ екен қызым! Құс та болса жақсылық жасауға құштарлығың құптарлық іс! Олай болса, күте тұрыңыздар, — деді ақ халатты тәте күлімсіреп.

Спеккк.