Переведите Ол жылы мен алты жастамын. Өмір бойы жалшылықта жүрген әкем Мұқан ауыр сырқаттан еңбекке жарамай, ұзатқан қызы Зәуренің аулына көшіп келді. Сол жылы кездескен адамдарымның ішінде, менің сәбилік есімде тоқалдыққа берілген апам да, ортадан жоғары дәулеті бар, апамнан екі есе үлкен жездем де, басқалары да сақталмаған, тек қана сақталған жалғыз адам – саятшы Ораз.
Орта бойлы, кең жауырынды, төстік кеуделі, мұрнының екі жақ сайынан басқа бетін түгел жапқан, ұзындығы кіндігіне түсетін қалың ақ сақалды, кішірек келген дөңестеу мұрынды, ойнақылау келген дөңгелек қара көзді, желкілдеген ұзын ақ қасты, кең маңдайлы, әжімсіз қызыл-күрең кескінді, ықшам сыртқы киімдерін шалбарланып алатын, кең шалбарының балағын ішіне сала қонышын тізеден ысыра етік киетін, беліне қазақша кісе буынатын, кісесінің төңірегінде: мылтықтың оғын, дәрісін, тазалайтын саймандарын салатын салпыншақтары көп, кішігірім тебінгідей оқшантайлы, сол жақ бүйірінде қынды ұзын кездігі салбырап жүретін, арқасынан асынған шиті мылтығы түспейтін адам...
Менің есімде бұл кісі сонша айқын сақталмас па еді, қайтер еді, егер сол қыста біздің үйдің күн көруіне оның көп жәрдемі тимесе...

Объяснение:

В том году мне было шесть лет. Мой отец Мукан, всю жизнь живший в бедности, переехал в деревню своей дочери Зауре, которая не могла работать из-за тяжелой болезни.

Среди людей, которых я встретил в том году, моя сестра, которую я получил в детстве, имела состояние среднего класса, мой шурин, который был вдвое больше моей сестры, и единственные, кто не был единственным выжившим был охотник Ораз.

Среднего роста, широкие плечи, грудь, густая белая борода, покрывающая всю поверхность носа с обеих сторон, небольшой выпуклый нос, маленькие круглые глаза, игривые круглые черные глаза, длинные белые брови, широкий лоб, без морщин, На нем были брюки, пара широких штанов с ботинками на коленях, казахская сумка на поясе, большое количество брелков на кармане: приклад, лектор, инструмент для чистки, небольшая кувалда, длинная перевязь на левом боку. мужчина с ружьем ...

Помню, этот человек не сохранился бы так ярко, он бы вернулся, если бы не нашему дому пережить ту зиму ...

В том году мне было шесть лет. Мой отец Мукан, всю жизнь живший в бедности, переехал в деревню своей дочери Зауре, которая не могла работать из-за тяжелой болезни.

Среди людей, которых я встретил в том году, моя сестра, которую я получил в детстве, имела состояние среднего класса, мой шурин, который был вдвое больше моей сестры, и единственные, кто не был единственным выжившим был охотник Ораз.

Среднего роста, широкие плечи, грудь, густая белая борода, покрывающая всю поверхность носа с обеих сторон, небольшой выпуклый нос, маленькие круглые глаза, игривые круглые черные глаза, длинные белые брови, широкий лоб, без морщин, На нем были брюки, пара широких штанов с ботинками на коленях, казахская сумка на поясе, большое количество брелков на кармане: приклад, лектор, инструмент для чистки, небольшая кувалда, длинная перевязь на левом боку. мужчина с ружьем ...

Помню, этот человек не сохранился бы так ярко, он бы вернулся, если бы не нашему дому пережить ту зиму ...

вот

Өсе келе адамдардың  ойына  "мен кіммін? " деген сұрақ туады .Əрине, Жаратушының  жаратқан  пендесіміз. Дегенмен  де қоғамда кім екеніңді  дəлелдеу  қиынға соғып жатады. Сағы сынып өмірден ешнəрсе жимадым ешкімде  емеспін деп түңілетін адамдардың  саны аз емес. Олар үшін өмірдің заңдарына бағыну түкке  тұрғысыз. Тек еркіндікті қалайтындай. Ал өмірде  кейбір  адамдар дүниенің  рахатына бөленіп,  өз орындарын табуда.  Уақыттың  əр  секундынан ләззат  алып, дəрежесін арттыруда. 

Ал  мен кіммін? Мен жасбуыны қатпаған,  əлі  де болса  өмірдің  қиындығына  төтеп бере алмайтын,  анамның  алақанында  жүрген бақытты  баламын. Алаңсыз ойнап -күліп, салауатты  өмірде  сапалы  білім алудамын. Бір сөзбен айтқанда  , бүгінде  мен Жасбуынмын. Болашақ  үшін  алдыма  мақсат қойып ұмтылудамын. Ертеңгі  күнде қоғамда өз орнымның болуын  қазірден  бастап  қалаймын əрі талпынамын. Өйткені талпыныс алға жетелейді. 

Жер  бетінде қанша  адам болса, сонша тағдыр бар. Оларға  тəн бір ғана  қасиет: олардың  бəрі  адам бірақ  əртүрлі.  Біреуінің  қоғамда  өз орны  бар , ал  біреудің бақыты  сор боп қиналуда . Бір адамдар болады:менмін  дейтін,  өкінішке  орай жаман жолға түсіп, ішімдікке  салынып,  бар бағынан  айырылып  өзін ешкім емеспін деп санайды. Тауы шағылып, сағы  сынғандардың ойын "мен кім едім?, Қазір кіммін? " деген сұрақтар  мазалайды. Олар өз жауаптарын басқалардан іздейді.  Алайда жауабын кеудесінде  соғып тұрған  жүрегінен  байқамайды. Адам талпынса биікке де , шыңға да шыға алады.  Ал қанша қалап тұрып  тыры бір  қадам да жасай алмайды. 

Сөзімді  қорыта  келе айтқанда мен кіммін деген  сұрақтың  жауабын жүректеріңізден іздеңіздер.  Өйткені  жүрек  алдай алмайды.  Жүрекке  тағдыр да бағынады