Мәтінді мұқият оқып, «Астана — ел жүрегі» деген пікірді дәлелдейтін өлең жолдарын іріктеңіз. Елімнің жүрегі — Астана

Астанам көп қараймын мен келбетіңе,

Балғынсың жас қайыңдай өс тербетіле,

Жәннаттай жан біткенді елжіретесің,

Біз үшін жәннат қала сен жер бетінде.

Елімнің жүрегі!

Жарқырап, жайнай берші, сен Астанам!

Өзіңе арналады ән дастаным.

Қашан да саған іңкәр менің жаным,

Жастықтың жалауы бол, сен Астанам!

Аңсаймын, армандаймын пәк жүрекпенен,

Астана, жайна дәйім, мен тілеп келем Мен — тілекшің ем Елімнің жүрегі!

Жарқырап жайнай берші, сен Астанам!

Өзіңе арналады ән дастаным.

Қашан да саған іңкәр менің жаным,

Жастықтың жалауы бол, сен Астанам.

Дыбыс үндестігі түбір мен қосымшаның жігіндегі, сөз бен сөздің арасындағы дауысты және дауыссыз дыбыстардың көршілес дауыссыз дыбыстарға ілгерінді-кейінді ықпал етіп өзгертуін дыбыс үндестігі (ассимиляция) дейді. қазақ тілінде дыбыс үндестігінің үш түрі бар: ілгерінді ықпал, кейінді ықпал және тоғыспалы ықпал. ілгерінді ықпал сөз ішінде немесе сөздер аралығында алғашқы дыбыстың өзінен кейінгі дыбысқа әсерін тигізіп тұруын ілгерінді ықпал дейміз. а) сөздің соңғы дыбысы дауысты, я үнді, я ұяң дауыссыз дыбыстардың бірі болса, дауыссыздан басталатын қосымшаның бірінші дыбысы не үнді, не ұяң болады. мысалы: -лар (-дар не -тар емес), күздік (күз-тік емес), қар-лы (қар-ды, қар-ты емес). ә) сөздің соңғы дыбысы қатаң болса, не сөз б, в, г, д дыбыстарының біріне аяқталса, оған қатаң дыбыстан басталатын қосымша жалғанады. мысалы: от-пен (от-бен я от-мен емес), космос-қа (космос-ға я космос-да емес), ленинград-қа (ленинград-ға емес). б) біріккен сөздердің, сөз тіркесінің алғашқы сыңары қатаң болып, соңғы сыңары ұяңнан басталса да ол қатаңға айналады, бірақ жазғанда түбірі сақталады. мысалы: айтылуы: жазылуы: қоныспек қонысбек тыныспек тынысбек тас пер тас бер в) біріккен сөздердін, сөз тіркесінің алғашқы сыңары дауыстыға, я үндіге, я ұяңға аяқталып, екінші сыңары қатаң дыбыстан басталса, айтылуда қатаң дыбыс ұяңданып естіледі, бірақ жазғанда түбірі сақталады. мысалы: айтылуы: жазылуы: жаңағорған жаңақорған кім гелді? кім келді? кейінді ықпал сөз ішінде немесе сөздер аралығында кейінгі дыбыстың өзінен бұрынғы дыбысқа әсер етіп өзгертуін кейінді ықпал дейміз. сөздің соңғы дыбысы қатаң п, қ, к болып, жалғанатын қосымша дауыстыдан басталса, олар ұяң сыңарларына (п-б, к-г, қ-ғ болып) айналады, кейде п дыбысы у-ға айналады. мысалы: - күрек — күрегі, доп — добы, тарақ — тарағы, тап — таба, тауып — (тапып емес). кейінді ықпалдың жазуда ескерілмейтін түрі де бар: а) сөздің соңғы дыбысы н болса, жалғанатын қосымшалар қ, ғ, г, б, п дыбыстарынан басталғанда, н өзгеріп ң не м болып айтылады, бірақ жазғанда түбірі сақталады. осылайша дауыссыздардың үндесуі біріккен сөздер мен сөз тіркестерінің арасыңца да болады. мысалы: айтылуы: жазылуы: жампейіс жанпейіс ермағамбет ермағанбет ә) түбірдің соңғы с, з дыбыстарының бірі ш дыбысының алдынан келсе, олар айтылуда ш дыбысы болып естіледі. мысалы: айтылуы: жазылуы: ашшы асшы колхошшы колхозшы б) түбірдің соңгы дыбысы з болып, одан кейін с, ж дыбыстарының бірі келсе, з дыбысы с дыбысына не ж дыбысына айналады. мысалы: айтылуы: жазылуы түс салтұз сал жассажазса божжігітбозжігіт тоғыспалы ықпал. сөз тіркестерінің, біріккен сөз сыңарларының аралығындагы көршілес дыбыстардың бір-біріне қатар ілгерінді де, кейінді де әсер етіп, екеуінің де басқа дыбысқа ауысуын тоғыспалы ықпал дейміз. бірақ жазуда бұл дыбыстық өзгеріс ескерілмейді. мысалы: айтылуы: жазылуы: дошшан досжан