1. Мәтіннің атауын талдап жазыцыз. 2. Мәтінде көтерілгош маселсікі боискат жазу.
Окасетпес туралы аңыз
Кокшетауга ат басын бұратын көптеген саяхатшылардың қызығушылығын оятатын пәрсе – табигаттың
коз тартар сұлулыгы. Соның ішінде Бурабайдагы «Оқжетпес» тасыIың жопі болсiк, атауының озі бір
срcкше. Жыл сайын демалуга барып жүргенімізбен, сол «Оқжетпес» жартасыптың қалай біткені жайында
біле бермейміз әрі мәи до бермейміз. Ал аңыз былай дейді:
Бурабай дейтін елді мекендс кезінде Оқякстiкес атты баһадүр юмір сүрген. Оқжетисс туа салып күн сайыш
смсс сагат сайын осіні, жетіле берген. Тіпті бойы тоқтаусыз оскоп. Бала күнінде далада ойып қуыІІ жүрсе,
қасындағы балалардың атқан садагы оныц кеудесіне орец кетхси. Бойы ұзын. 03i батырдың тірі кезінде
Слде абыройы асқақ болады. Жаугершілік заман келіп, жүII артынан күн отіш жаумен шайқасады. Ол әр күн
сайын жаудың бетін қайтарып, спіні аман сақтап отыргаш, жарақат алса, жарасып сол колдің бойында
смдап, Бурабайды, ауасымен тыныстаган. Дәл содай күннің бірінде ол жауға қарсы соғысады. Соныс ұзақ
күндерге созылады. Жаудың беті қайтар емес. Тіпті жау сашында ессі жоқ. Аларга созылган согыстыру
салдарынан Оқжетпес шаршалі түрде ты шығып жаткан кезінде акау тыңшылары сыгрыш біліп, үстінен бас
салады. Бірақ алып дсислі батыр оғалі да комбсй оршыгаш сілкінс тұрыш тағы соғысады. Тек сің ақырышда
әлі кстіш, акыры демі бітті-ау деген кездеОказстрес қатты даусымен: «Уа, Тәңірім, мені жау қолынан
олтіріп, ұятқа қалдырғанша, тасқа айналдырдесе керек, лезде аспан айналып керге түскендей күй тупыш,
Оқжетпес сол жерде ақаутасқа айналып кеткен. Бұл арыздың бір түрі ғана. Калшы Бурабайдағы түрі
сскерткіштерге қатысты көптеген аңыздар бар. Адызды озі ертегі смес, шындыққа жанасатып эканрдың
түрі скенін ұмытпаңыз,​

көз тартар сұлулық ол-тамаша көрінісімен,ерекше сиратымен,барша әлемді сұлулығымен тамсандыру.Яғни,тамсандыру деген мағына қолданылады.

я не казашка ответ может быть не правельным

Үш жолаушы бір бұлақтың басында бір-біріне кез болыпты. бұлақ бір тастақ жерден шыққан, айналасы қалың біткен ағаш жапырақтары бұлақтың үстіне төгіліп, суы мұздай, салқын, шыныдай жылтылдап тұрған сонша әдемі, таза бұлақ екен. су шыққан жеріне бір қазандай тасты біреу ойып қорғаныш кылып, тастың суағар жеріне жазу жазыпты: — әй, жолаушы, болсаң осы бұлақтай бол, — деп. манағы үш жолаушы бұлақтан ішіп қанған соң жазуды оқып, біреуі саудагер екен, ол айтты: — бұл жазылған ақыл сөз екен, бұлақ күн-түн тынбай ағып, алыс жерлерге барады, бара-бара кеңейіп, үлкейеді, бұған бөтен бұлақтар құйып, сөйте бара үлкен өзен болып кетеді. мұнан мұрат сол: сен де, , тынбай қызмет қыл, ешуақытта жалқауланып тоқтап қалма, сөйтсең, ақырында, сен де зорайып мұратыңа жетесің дегені ме деп білемін, — деді. екінші жолаушы мүсәпір молда екен, басын шайқап: — жоқ мен олай ойламаймын, бұл жазудың мағнасы сіздің ойлағаннан гөрі жоғарырақ соқса керек, бұл бұлақ: кім-кімге болса да даяр, ыстықтағанды салқындатып, жанын рақаттандырады, сусағанның сусынын қандырады, оның үшін ешкімнен ақы дәметпейді; бұлай болса ға да әбірет сол: біреуге жақсылық етсең, ол жақсылығыңды ешкімге міндет етпе дегені болса керек, — деді. үшінші жолаушы көркем келген бір әдемі жігіт екен, бұл үндемей тұрды. жолдастары: «сен не ойлайсын? » — деп сұрады. жігіт айтты: — менің ойыма бөтен бір нәрсе келеді: бұл бұлақтың суы бір орында тынып тұрып, шөп-шалам түсіп, лай-қоқым болса, бұған мен айуан мұнша ынтық болмас еді; бұлақ күні-түні тынбай ағып тазаланып тұрғаны үшін ынтық болады. олай болса, жазудың мағнасы: көңіліңді, бойыңды осы бұлақтай таза сақта, нешік бұлаққа қарасақ күн түссе күннің, шөп түссе шөптің сәулесін көреміз, көңілің сол реуішті сыртқа ашық көрініп тұрсын дегені ме деймін, — деді.