Дулат Бабатайұлы "О, Ақтан жас, Ақтан жас" өлеңінде буыны қатпаған,
тағдырдан талай теперіш көрген
жетiмектің өмірден баз кешпей өз
орнын табуының себепкері болғысы
келеді. Өз жыры арқылы маңдайына
тиген ауыр соққылардан есеңгіреп,
тағдырынан түңілген жастың жүрегіне
үміт отын жаққысы келеді. Автор
Ақтанның қайырылған қанатын тіктеп,
асау тағдырына қарсы шығуға
рухтандырып, білекті жігіт болуға
шақырады
памагите ето эссе задания бжб (Жалгастыру керек

О, Ақтан жас, Ақтан жас,

Сенде жетер ме екенсің?

Жетімдіктің белінен

Асып өтер ме екенсің?

Жарық сәуле көре алмай,

Ел шаңына ере алмай,

Сол бойы кетер ме екенсің?

Жапанға біткен жапырақ

Жамылсан тонар ма екенсің?

Жазғы шыққан бүлдірген

Сұғыңсаң тояр ма екенсің?

Күрек тісін қасқайтып

Сұлу сүйер ме екенсің?

Бадана көз, тоғыз тор

Сауыт киер ме екенсің?

Білтеліні тұтатып,

Түтінін үзбей оқ атып,

Жау қашырар ма екенсің?

Тұлпар атты жаратып,

Құйрық - жалын таратып,

Бежін ерді ерлетіп,

Жорыққа жортып, терлетіп

Сырты қырлы, жүзі алмас,

Салған дағы жоғалмас

Сапы асынар ма екенсің?

Босағасын борлатқан,

Таңдайға дәмі татымас

Керегесін торлатқан,

Тегерішін манаттан,

Жібектен ызып бау таққан

Үйге кірер ме екенсің?

Тең құрбыңмен теңеліп,

Шаруа жиып кенеліп,

Бала сүйіп, мал жиып,

Керсеніңе бал құйып,

Өмір де сүрер ме екенсің?

Жетімдіктен өтерсің,

Шаң бермей әлі кетерсің.

Қажыма, Ақтан, қажыма,

Жетерсің, әлі жетерсің