Какие группировки были в конвенте кратко

ответ:хз

Объяснение:хз

равую часть Законодательного собрания составляли фельяны - партия крупных финансистов и негоциантов, судовладельцев-работорговцев и плантаторов, владельцев копей и крупных земельных собственников, промышленников, связанных с производством предметов роскоши. Эта часть крупной буржуазии и примыкавшее к ней либеральное дворянство были заинтересованы в сохранении монархии и конституции 1791 г. Опираясь на многочисленную группу депутатов центра, фельяны первое время играли в Законодательном собрании руководящую роль. Левую часть собрания составляли депутаты, связанные с якобинским клубом Вскоре они раскололись на две группы. Одна из них получила название жирондистов (наиболее видные депутаты этой партии были избраны в департаменте Жиронда).

Жирондисты представляли торгово-промышленную и новую землевладельческую буржуазию, главным образом южных, юго-западных и юго-восточных департаментов, заинтересованную в коренном буржуазном переустройстве общества. Они были настроены более радикально, чем фельяны. На первых порах они также

поддерживали конституцию 1791 г.. но в дальнейшем перешли на республиканские позиции и превратились в буржуазных республиканцев. Виднейшими ораторами жирондистов были журналист Бриссои Верньо.

В якобинском клубе политика жирондистов подвергалась критике со стороны Робеспьера и других деятелей, представлявших интересы наиболее демократических слоев тогдашней Франции. Их поддерживала крайне левая группа депутатов в Законодательном собрании. Эти депутаты получили название монтаньяров, так как в Законодательном собрании, а позднее в Конвенте, они занимали места на самых верхних скамьях в зале заседаний, на «горе» (по-французски гора - lamontagne) С течением времени термин «монтаньяры» стал отождествляться с термином «якобинцы»

Жирондисты и монтаньяры вначале выступали совместно против контрреволюционной партии двора и против правящей партии фельянов, но потом между жирондистами и монтаньярами начались разногласия, перешедшие в открытую борьбу.

Объяснение:

Ұлы Отан соғысы ... Соғыс оттары 1418 күн мен түнді жауып, адамдарды өлтірді және олардың еңбегімен жаратылғанның бәрін жойды. Он миллиондаған ұл-қыздар Отанымыздан айрылды. Соғысқа қол тигізбейтін отбасы жоқ. Қайғы-қасіреттің тереңдігі мен күшін қалай өлшеуге болады? Қазірдің өзінде, Жеңістен бірнеше жыл өткен соң, аналар ұлдардан, әйелдерінен - ​​күйеулерден, балалар - әкелерден күтеді. Жад және үміт. Олар әрқашан бізде және бізде тұрады. Соғыс уақыттарынан белгілі ұғымдар әлі жойылған жоқ: «құрбандықсыз соғыс», «соғыс бәрін есептен шығарады», «жеңімпаздар сотталмайды». Соғыс қарсаңында және соғыс кезінде КСРО басшылығының өрескел қателіктері, негізсіз шығындар болмағанына бүгінгі күні ешкімді сендіру қиын болса да, біз өз тарихымызда жақсылық пен жамандықты «батырлық және қайғылы» деген жоғары сөздермен біріктіруге тырысамыз. Біз КСРО-ның шешуші рөлін баса көрсете отырып, фашизмді жеңудің бүкіл адамзаттың дамуына прогрессивті әсері туралы жазып отырмыз. Бірақ жеңіс, еліміздің тәуелсіздігін сақтап, нығайту, сонымен бірге Сталин диктатурасын нығайтты; ол Орталық және Оңтүстік-Шығыс Еуропа елдеріндегі фашистік режимдерді жойды, бірақ оларға сталинизмнің ықпалын кеңейтті. Сталин дипломатиясының империялық тенденциялары, оның жалпы кәсіби шектеуліктері қырғи қабақ соғыстың пайда болуының алғышарттарының бірі болды. Бұған НАТО-ның басқарушы топтарының өзіне деген сенімін туғызған КСРО-ның үлкен әскери шығындары да ықпал етті. Жеңіс көзі болған кезде біржақты түсіндірілді. Социализмді қорғаған, патриотизмнің жаңа мазмұнын, армия мен адамдардың айрықша ержүректілігін, әскери өнер мен техникада жауды жеңе білу қабілетін идея ғылымның айрықша рөлін мойындады. Алайда, тарихшылар, негізінен, халыққа он есе көп құрбан болған сталинизмге қарсы дереккөзді терең зерттемейді. Тарихты дараландырудың түрлі көріністері жойылған жоқ. Біздің жазбаларымызда халық пен әскердің орнын әлі күнге дейін Сталин, оның қасындағылар және жүз немесе екі жалғыз батырлар алады. Географиялық фактор соғыстың белгілі кезеңдерінде шешуші әсерін тигізген жеңіс көздерінен де тыс қалды. Бірақ бастысы жеңістің бағасы толық анықталғанша, соғыс тарихын зерттеу мүмкін емес. Барлық мәселелер кешенінде сөзсіз құрбан болғандар үшін жауапкершілік ерекше атап өтіледі.