Төлеген Айбергеновтің өлеңдерінде суретте бейнеленген дәстүрлердің қайсысы туралы айтылған? Өлеңнің сол шумақтарын оқы

xiii-xiv ғасырлардан бастап жырланып, xix ғасырдың ортасында қағазға түскен қазақ халқының  лиро-эпостық жыры.

поэма сыбанбай, бекбау,  жанақ,  шөже  ақындардың орындауында ауызша таралған. 20-ға жуық нұсқасының ішінен ең белгілісі - жанақтың нұсқасы. алғаш ел арасынан жинап, хатқа түсіргендер: г.саблуков (1830), ғ.дербісалин (1834), а.фролов (1841),  шоқан уәлиханов  (1856). жырдың мазмұнын м.путинцев орыс тіліне аударып бастырды (1856), кейін в.радлов "түркі тайпаларының халық әдебиеті үлгілері" жинағының 3-томына еңгізді (1870).

сюжеті

жыр сарыбай мен қарабайдың аң аулап жүріп құда болып, қозы мен баянды күні бұрын атастыруынан басталады. сол кезде аң аулап жүріп, ұлды болғанын естіген сарыбай, көре алмай қаза табады. атастырылып қойған қозы мен баян, жүздерін көрмегенімен бір-біріне ғашық болады. уақыт өте келе сараң қарабай қызын жетім ұлға бергісі келмей, бір кезде отарын жұттан құтқарған, жергілікті палуан қодарға ұзатпақшы болады. қос ғашықтың арасына тосқауыл болған қодар, айласын асырып, зұлымдықпен қозының басын алады. қайғыдан қабырғасы қайысқан баян, өш алу үшін қулыққа көшеді. ол қодарға өзіне құдықтан су алып берсе, күйеуге шығатынын айтады. алданған қодар баянның шашынан ұстап, құдықтың түбіне түсе бергенде, айлакер қыз бұрымын кесіп тастайды: қодар түпсіз тұңғиыққа құлап қаза табады. сөйтіп қозының кегі қайтарылады. батыр қыз ғашығының күмбезіне келіп, өзіне қанжар салып қол жұмсайды.

жырдың негізгі идеясы

«қозы көрпеш - баян сұлу» поэмасының негізгі идеялық-мазмұны сол дәуірдегі жастардың сүйіп қосылуын арман еткен тілек-мүдделерді қамтиды. әуелде поэманың идеялық бір сабағы жесір дауымен байланысты болғанға ұқсайды. «жесір ерден кетсе де, елден кетпейді» деген пікірді де сабақтастырған. кейін ол жақтары көмескіленіп, сүйіспендік мәселесі негізгі орын алып, оқиға тек сол тақырыптың айналасына ғана шоғырланып, басқа жайттар тек соны дәлелдеуге жарарлық дәрежеде қалған. поэманы оқыған ң мақсаттарына жете алмай, өмірден арманда өткен екі жасты аяйтыны да, олардың қосылуына көлденең тұрған қарабай мен қодарға қарғыс айтатындығы да сондықтан. жырда  айтыс, тұрмыс-салт жырлары:   естірту,  жоқтау,  қоштасу, т.б. кеңінен қолданылады. сыбанбай, бекбау,  жанақ,  шөже, т.б. ақындар әр кезде дастан оқиғасын өздерінше жырлаған.