"нағыз достың сипаты қандай?" шығарма​

Достық - адамдардың бір-біріне мүлтіксіз сеніп, ортақ көз қараста болатын қасиеті. Менің  достарым өте көп. Достық өзара жауапкершілік пен қамқорлықтың рухани белгісі. Дос-жарандарымыздың әр түрлі мінезді болуы мүмкін. Достың біреуі жақсы мінезді болса, екіншісінің мінезі қызбалаң болса онда оны нағыз досқа айналдыруға болады. Дұрыс дос таңдай білу - өмірлік мақсаттың бірі. Достық бұл өмірдегі ешнәрсемен бағаланбайтын құндылық. Әр адам біреумен достасқан кезде, достықты берік сақтау керек. Адам шынайы дос болса, онда оның достары да өте көп болады. Адамның  досы болмаса ешқашан жалғыз сезінбейді. Адамның  досы болмаса ешқашан көңілді жүре алмайды. Досың жоқ болса, тұссыз ас ішкендей. Адам өзін жалғыз сезінбеу үшін дос тауып, ол досымен бірге өмір бойы адал дос болу қажет.

Объяснение:

нағыз дос адамзатта аз болады

Машкар бахридинович гумеров родился в 1927 году в ауле кубияз аскинского района башкирской асср. в 1953 году окончил филологический факультет казахского государственного университета им. с. м. кирова. работал в редакциях республиканских газет и издательств. с 1977 года — на творческой работе. автор сборников рассказов и повестей для детей и юношества «мать и сын» (1956), «три дня, три ночи» (1958), «чудесное лекарство» (1960), «первый вылет» (1960), «новое ведро» (1962), «две чинары» (1963, рассказы и сказки), «лесной лекарь» (1964, сказка), «потерянный ключ» (1965), «медведь и беркут» (1966), «любит — не любит» (1967), «аул, проклятый хазретом» (1970), «над пропастью» (1974), «чудолет» (1975).в 1977 году издательством «жалын» выпущен в свет однотомник повестей, рассказов и сказок писателя «девять преград».м. гумеров награжден медалью «за доблестный труд».