Ақын өмірі(дулат бабатайұлы)​

Дулат Бабатайұлы (1802, Шығыс Қазақстан облысы,Аягөз ауданы Сандықтас қонысы — 1874, сонда) — көрнекті ақын. Өлеңдері ел ішінде көп тараған. Дулат шығармалары негізінен дидактикалық негізде жазылған. 1880 жылы Қазанда жарық керген «Өсиетнама» деген жинағына ақынның заманы туралы толғаулары енген.

Дулать ақын

Орта жүз құрамындағы найман тайпасының Қаракерей сыбан руынан шыққан.[1] Өмірі туралы деректер толық зерттелмеген. Өлеңдері ел ішіне ауызша және қолжазба түрінде таралған. Кейбір өлеңдері Қазан қаласынан 1880 жылы алғаш рет “Өсиетнама” деген атпен жеке кітап болып жарық көрген. Жинаққа ақынның сол кезеңдегі қазақ елінің саяси-әлеуметтік өмірін шыншылдықпен жырлаған ой-толғаныстары енген.

бұрында антон тіленші болып жүргенде оның қасынан өтіп жатқан оған аянышпен қарап,тиындар тыстап жатты. соның кесірінен ол өзін әсіз ,білімсіз ешкімге керегі жоқ,еш нәрсесі жоқ ретінде сезінді деп ойлаймын .сондықтан оның болашағына деген ойы және үміті болған жоқ . бірақ жолаушы оған айтқан ақылынан кейін ол өзін қолына алды. жұмыс істей бастады. бай болды. бай болғанының арқасында ол бұрында өзі сияқты болған ға көмектесіп, ақыл айтып жігерлендіре алады