Жауабын таңда. ХVIII ғасырдағы қазақ әншiлерi мен ақындарының, сазгерлерi шығармашылығының арқасында бiзге 

 сияқты керемет поэмалар жеттi

Анимизм (лат. anima — рух, жан) — заттық дүние құбылыстарының жандылығын бiлдiретiн термин. анимизм терминiн ғылыми қолданысқа ағылшын этнографы және мәдени антропологы э.б.тайлор (1832-1917) енгiзген. ежелгi мәдениетке талдау бере келе, магия, тотемизм, фетишизм сияқты ecкi ceнім-нанымдардың қатарында ол анимизмдi де атап өтедi. оның пiкiрi бойынша анимизм кейiнгi ған дiндерге апаратын баспалдақ есебiнде болады және олардың ментальдық дүниесiне енедi. басқа халықтардың дүниетанымы мен сенiм-нанымдарындай анимизм қазақтың дәстүрлi рухани мәдениетiнде терең ұялаған. мысалы, ш.уәлиханов қазақи түсiнiкте жанның үш түpi бар дейдi: ет жан, шыбын жан, рухи жан. анимизмнің көрінісіне қазақы дүниетанымдағы «киелi», «қасиетті» жер бедерлерi мен атаулары жатады. табиғат аясындағы мәдениет үшiн қоршаған орта киелi таулардан, құтты өзендер мен көлдерден, ағаш-бұталардан, т.б. тұрады. табиғи құбылыстар да қасиеттi мағынаға ие болады, олардың рухы және иесi бар делiнедi.