Помаги те вы же хорошые

Объяснение:

Мəдениет пен өркениет арақатынасының тарихы мен даму логикасы

Мəдениет пен өркениет арасындағы арақатынастың даму логикасы мен тарихын қарастыру үшін бірнеше кезеңдерді бөліп алып қарастырамыз. «Өркениет» ұғымы тұңғыш рет алғашқы қауымдық қоғамның орнына келген тарихи кезеңге қатысты қолданылған болатын. Мəдениет пен өркениет арақатынасы алғаш рет мəдениетті адамның индивидуалдық-тұлғалық шығармашылық мүмкіндігімен, ал өркениетті азаматтық қоғамның тарихи процесімен байланыстыра бастаған Қайта өрлеу кезеңінен көрініс тапты. Ағартушылық кезеңде мəдениет өмірдің индивидуалдық-тұлғалық жəне азаматтық қоғандың құрылымы деп қаралып, осыдан мəдениет пен өркениеттік даму процесі бір-бірімен сəйкестендірілген болатын. «Өркениет» терминін еркіндік, əділдік, құқықтық тəртіп орнаған азаматтық қоғамды, яғни қоғамның белгілі бір сапалық көрсеткіштерін, оның дамуының дəрежесін белгілеу үшін француз ағартушылары енгізген болатын. Кейін Л.Морган мен Ф.Энгельс өркениетті варварлықтан кейін келген, қоғамдық құрылыстың реттелуімен сипатталатын, сондықтан да оны қоғамның жоғары сапалы даму сатысы деп қарастырды. Бірте-бірте мəдениет жайлы өркениеттің рухани мазмұны, өркениеттің рухы деген ой қалыптасуда, мəдениет пен өркениеттің бір- біріне келіспейтіндігі айқындалды. Мысалы, Ю.В.Яковец өркениетті «адамның өзінің, қоғамның технологиялық жəне экономикалық базасының, əлеуметтік-саяси қатынастар мен рухани əлемнің белгілі бір даму деңгейімен анықталатын қоғам тарихының сапалы кезеңі» деп түсінді [1].

Жалпы, мəдениет терең əлеуметтік-экономикалық өзгерістерді тудырушы күш ретінде қоғамның жаңаруында басты рөлді атқарады. Дегенмен, қазіргі кезде мəдениеттің ғаламдық өркениеттің келешегінде алатын орны дау тудырмайтын мəселе. Кейбір ғалымдардың ойынша, қоғам ортақ траекториясынан айрылған дербес дамушы өркениеттер мен мəдениеттердің жиынтығын құрайды. Осы тұрғыдан алғанда өркениет дегеніміз — мəдени тұйық, дара сипатқа ие халықтардың өзіндік тарихы. Əлемдік жалпы адамзаттық өркениет дегеніміз — ол батыстық экономикалық жүйенің негізінде қалыптасқан адамдардың жүйеленген тұлғасыз қауымдастығы емес, керісінше, ол халықтардың өзіндік сипаты мен дара қайталанбас табиғатын сақтай алған сан қырлы ортақтық. Оның ең негізгі сипаттамасы мəдениет аралық жəне өркениет аралық даналыққа негізделген ғаламдық біртұтас мəдени кеңістік болып табылады. Мəдениет өзінің кең мағынасында бір ұрпақтан келесі ұрпаққа жолдаған өмір сүру тəсілі болғандықтан, осы жалғастықты, мұрагерлікті жүзеге асыратын салт-дəстүрлер жүйесі мəдениет өзегін құрайды.

Мəдениет — ол адамның əлемі. Мəдениет көріністерінен адамдық парасат, ақыл, ой, ізгілік пен əсемдік заттандырылып, игіліктер дүниесі пайда болады, осыдан мəдениет адамды тұлға деңгейіне дейін көтеретін негізгі құрал болып саналады. Адамды қоршаған заттар, дүниелер — бұл мəдениеттің сыртқы көрінісі ғана, оның мəні руханилықты адам əрекетінің нəтижесінде заттандыруында жатыр.

Мəдениеттің ішкі мəні қоғамдағы өмір сүріп жатқан адамдардың өзіндік санасында, парасаттылық сезімдерінде жəне рухани ізденістерінде айқындалады. Мəдениетте адам ғажап биік- биік деңгейге көтеріледі, мəдениет адамның өмірі, адамнан бөлінген, адам өлгеннен кейін де тірі болатын оның шығармашылығы. XXI ғ. басындағы қоғамдық санада адамзат қауымы үлкен өзгерістің алдында тұр деген пікірлерді жиі кездестіреміз. Бұған дəлел ретінде біздің ғасырымызда бой көтеріп жатқан жалпыадамзаттық құндылықтардың төмендеуі, əлеуметтік, адамгершілік шеңберіндегі экономикалық жəне зияткерлік берекесіздіктер, əр түрлі революциялар сияқты катаклизмдерді ғана, сонымен бірге бұған себеп ретінде қоғамдағы глобалды дағдарыстарды, алда келе жаткан экологиялық катастрофаларды, ресурстардың құруы, нашақорлықты да жатқызамыз.

Осыған байланысты В.М.Массон, Л.Н.Гумилев, Н.Я.Данилевский, Л.Фебр, К.Ясперс, П.Сорокин, А.Тойнби, О.Шпенглер сияқты ойшылдар мəдениет пен өркениеттің табиғаты мен тағдыры жөнінде ойланып-толғанып, нақ

1. какие перемены произошли при царском дворе в xvii веке? 2. что изменилось в быте и обычаях бояр и дворян в xvii веке? 3. чем быт посадских людей отличался в xvii веке от крестьянского?

новые веяния в области быта коснулись верхушки города – царского двора, бояр, богатых посадских людей.  постепенно европейская модель жизни проникала в материально обеспеченную среду. главной чертой этих новшеств была забота о комфорте.  за столом появились приборы для еды и салфетки. в ход пошли скатерти и индивидуальная посуда. для каждого члена семьи выделялась отдельная комната. люди использовали индивидуальные предметы туалета. в богатых семьях встречалась посуда фаянсовая, оловянная и медная. в застолье обильно были представлены напитки — пиво, квас, меды на ягодах, привозные вина.  в больших каменных домах бояр голицыных, нарышкиных, одоевских, морозова и др. стены были покрыты дорогими обоями, тканями, кожей, коврами. в простенках висели зеркала и картины. в комнатах стояла красивая мебель. люстры и множество свечей освещали помещения. отдельные помещения выделялись под библиотеки.  одежда хозяев и слуг таких домов была на западный манер, короткая и легкая, из дорогих тканей, украшенная золотым и серебряным шитьем и драгоценными камнями. европейское платье должно было стать нормой для общества, но эта тенденция обрела свою силу не сразу, она должна была пробивать себе дорогу сквозь прочные устои вековых традиций народа. тем не менее, общеевропейская мода, диктовавшаяся общепризнанным лидером - парижем, в первой половине xviii в. была уже принята привилегированными сословиями россии.  экипажи были легкие, на рессорах, со слугами на запятках. концерты, различные развлечения, шахматы стали элементами быта богатых людей. в шахматной игре легко обыгрывали европейцев. европеизировавшиеся люди делали прически, брили лицо, некоторые использовали парики.  представители посадской верхушки жили скромнее (суконное платье, скромные мебель и посуда) . но в их среде также наблюдалось стремление к комфорту.  в помещениях появляются картины, часы, зеркала. для приема гостей используются парадные залы. на пирах зачастую накрывались столы на несколько тысяч гостей. главным развлечением царя были псовая и соколиная охота.  хоромы дворян были копией царских покоев в миниатюре. они состояли из комплекса деревянных и каменных сооружений. в центре находилась печь. в окна вставляли слюду, или рыбьи пузыри. мебель делалась из резного дерева. полы делали деревянные, часто покрывали их коврами. посуда была золотой и серебряной. стеклянная посуда была редкостью