Андронов мәдинетінің хронологиясы

Б.з.д. 2 мыңжылдықтың алғашқы ширегі бітер кезде (Қола дәуірі) Еділ мен Алтай арасында мал шаруашылығымен айналасқан адамдар қола жасауды меңгерді. Оңтүстік Сібірдегі Ачинск қаласы маңындағы Андроново селосынан қола дәуірі ескерткіштері алғаш рет табылды. Оны 1913 ж. Б.Г. Андрианов ашты. Ғылымда шартты түрде Қазақстан жеріндегі қола дәуірі ескерткіштерін Андронов ескерткіштері деп атайды. Бұл атауды ғылыми айналымға 1927 жылы С. А. Теплоухов енгізген. 1927 жылы археолог М.П.Грязнов осындай қорымды Батыс Қазақстаннан да тапты. Андронов ескерткіштері Қазақстан, Орта Азия, Сібір жерлерінен табылып отыр. Андронов мәдени-тарихи қауымының негізгі орталықтарының бірі Қазақстан аумағында болды. Батыс аудандардың андроновтық тұрғындары қима мәдениетінің туысқан тайпаларының ықпалына үнемі түсіп және өз тарапынан оларға тікелей ықпал жасап отырды. Археологиялық деректер андроновтық тұрғындардың басым көпшілігі отырықшылық өмір сүргенін көрсетеді. Қоныс-мекендер кең жайылма шалғыны бар өзендердің жағаларына орналасты. Патриархаттық отбасылардың үйлері үлкен жер төбелер болды; олардың жанынан әр түрлі шаруашылық жайлар мен мал қамайтын қашалар салынды. Бұл қоныс-мекендерге мал бағу кәсібі едәуір басым малшылық-егіншілік шаруашылығының кешенді сипаты тән болды.

ответ: торговым партнером руси была могущественная византийская империя. киевские князья неоднократно совершали походы на византию. большую известность получил договор между ней и русью, заключенный князем олегом (879-911) в 911 году в результате его похода на константинополь. он был написан на и греческом языках, давал право купцам месяц жить за счет греков в византийской столице (однако они   должны были ходить по городу без оружия и иметь при себе письменные документы, а также заранее сообщать о своем визите). договор обеспечил возможность вывоза собираемой на руси дани и продажи ее на византийских рынках.

в княжение игоря (912-945) в 944 году договор был вновь подтвержден, но на менее выгодных условиях. его жена ольга, правившая после гибели мужа (945-964), поддерживала с византией мирные отношения. в 946 или 957 году она совершила дипломатический визит в константинополь, где приняла христианство, что, однако, не повлекло за собой массового крещения населения руси.

походы святослава

перед князем святославом (964-972) стояла защиты руси от набегов кочевников (печенегов) и прокладывания торгового пути в другие страны. с этими он успешно справился. в своих многочисленных походах святослав нанес поражение волжской булгарии (мусульманское государство на средней волге и нижней каме), разгромил давнего врага восточных славян - хазарский каганат, взял его города итиль и саркел. князь успешно воевал на северном кавказе и азовском побережье, покорив племена ясов (предки осетин) и касогов (предки адыгов), овладел тмутараканью на таманском полуострове, отразил натиск печенегов. святослав старался приблизить границы руси к византии и включился в 967 году в болгаро-византийский конфликт на стороне константинополя, однако затем повел борьбу уже против императора никифора фоки за полуостров. во время этого конфликта князь даже хотел перенести столицу своего государства на дунай в город переяславец, куда свозились бы, как он предполагал,   блага из разных стран: византии, руси, венгрии, чехии. но борьба с византией окончилась неудачно: святослав был окружен 100-тысячным греческим войском.