Ал Фараби туралы эссе ​

Әбу Насыр Мұхаммад ибн Мұхаммад Тархан ибн Узлағ әл-Фараби ат-Турки (870 - 950 ж. ш.) - әлемге әйгілі ойшыл, философ, социолог, математик, физик, астроном, ботаник, лингвист, логика, музыка зерттеушісі. Отырар қаласында туған.

Әбу Насыр Әл-Фараби — түркі ойшылдарының ең атақтысы, ең мәшһүрі, “Әлемнің 2-ұстазы”[2] атанған ғұлама. Оның заманы “Жібек жолы” бойындағы қалалардың, оның ішінде Отырардың экономикасы мен мәдениетінің дамыған кезіне дәл келеді. Әбу Насыр Әл-Фараби Орта Азия, Парсы, Ирак, араб елдері қалаларына жиһанкездік сапарлар жасап, тез есейді. Ол жерлерде көптеген ғұламалармен, ойшыл-ақындармен, қайраткерлермен танысып, сұхбаттасты. Тарихи деректер бойынша 70-ке жуық тіл білген. Өздігінен көп оқып, көп ізденген ойшыл философия, логика, этика, метафизика, тіл білімі, жаратылыстану, география, математика, медицина, музыка салаларынан 150-ге тарта трактат жазып қалдырды.

Әбу Насыр ибн Мұхаммед әл-Фараби-ұлы араб философы, энциклопедиялық ғалым, саяси ойшыл. Әл-Фараби бай және сан алуан ғылыми мұра қалдырды. Ұлы ғалым мен ойшыл ақынның, жаратылыстанушының, математиктің, дәрігердің, философтың және музыканттың көрнекті таланттарын біріктірді.

Ол алғаш рет ғылымды санаттарға бөліп, астрономия, логика, әлеуметтану, этика, философия, психология және құқық сияқты білім салаларына өз үлесін қосты. 160-қа жуық белгілі трактаттар әл-Фарабидің қаламына тиесілі, ал олардың кейбіреулері, кез-келген классика сияқты, әлі күнге дейін өзектілігін жоғалтқан жоқ. Мысалы, "жақсы Қала туралы трактаттан" үзінді:.