Хх ғасырдағы мемлекеттің дамуы​

Мақалада қоғам, демократиялық мемлекет жəне қалыптасу жолдарының жалпы қағидалары қарастырылды. XX ғасыр ғылыми прогресс, гуманизм мен демократияның орын басқан уақыты жəне адамзаттың гүлденген кезеңі деп анықтауға болады. Бірақ XX ғасырдың басында-ақ көптеген ойшылдар техникалық прогресс адамзаттқа жақсылықпен қатар, зұлымдықта алып келетінін, адамгершілік прициптерінің орнын материалдық құндылықтар жəне материалдық принциптер басатынын, ал ол, өз алдына, қоғамда қарама-қайшылықты тудырады деген пікірлер айтып кеткен. Көбінесе XX ғасырдың басын Батыстың рухани мәдениетінің күндылықчарыпың шарықтау кезеңімен байланыстырады. Феодалдық қатынастардың орнына келген бостандық, теңдік, құқық сияқты үғымдар еуропалық көзқарастардың негізін қалады. Бірақ сол кездегі қоғамды қатты сынға алған философиялық мектептер де болды. Еуропалық мәдениетті сынға алған марксистер, психоанализ өкілдері, прагматиктер жəне позитивистер болды. Оның себебі — демократия туралы біржақты анық пікірлердің болмауы жəне де жаңашалдыққа деген күдікпен қарау. Оның барлығы қоғамдық мəселелермен тікелей жəне тығыз байланысты. Автордың ойынша, қоғам адамдардың бірігіп өмір сүретін әлеуметтік ортасы

ответ:Вот «Письмо турецкому султану», написанное в 1673 году запорожскими казаками. Видно, что на бытовом уровне «украинська мова» уже существовала - при полном взаимопонимании с языком русским. Кстати, ни о какой «Украине» запорожские казаки и слыхом не слыхивали, поскольку даже Богдан Хмельницкий подписывал договор с царём от имени Войска Запорожского, а не от имени какой-то несуществовавшей «ОУкраины» … Кстати, если бы это письмо писалось «украинською мовою» сегодня, то оно уже (из-за сильнейшего польского влияния!) звучало бы иначе - здесь ещё много элементов, общих с русским языком:

«Ти, султан, чорт турецкий, і проклятого чорта брат і товарищ, самого Люцеперя секретарь. Який ти в чорта лицарь, коли голою сракою їжака не вб'ешь. Чорт висирае, а твое війско пожирае. Не будешь, сукін ти сину, синів христіянських під собою мати, твойого війска ми не боімось, землею і водою будем биться з тобою, распройоб твою мать.

Вавилоньский ти кухарь, Макидоньский колесник, Ієрусалимський бравирник, Александрійський козолуп, Великого и Малого Египта свинарь, Армянська злодиюка, Татарський сагайдак, Каменецкий кат, у всего світу і підсвіту блазень, самого гаспида внук и нашего хуя крюк. Свиняча ты морда, кобиляча срака, різницька собака, нехрещений лоб, мать твою въйоб.

От так тобі запорожці висказали, плюгавче. Не будешь ти і свиней христіанских пасти. Теперь кончаемо, бо числа не знаемо і календаря не маемо, місяц у небі, год у книзі, а день такий у нас, який і у Вас, за це поцілуй в сраку нас!».

Підписали: Кошевой атаман Иван Сірко Зо всім кошем Запорожским.

Вот так то ..! Круто!

Объяснение: