Какие произведений Абая ты знаешь

Слава назидания

Стихи

Книга мудрости

Избранные стихи и поэмы  

Свою судьбу от мира не таю

Объяснение:

Абайдың баласы Әкiмбайдың жоқтауыАбайдың Смағұл деген iнiсiне қиыр жайлап жүргенде айтқаныАбайдың өзге ақындармен сөз жарыстыруыАдам — бiр боқ көтерген боқтың қабыАдамның кейбір кездеріАдасқанның алды — жөн, арты — соқпақАлла деген сөз жеңілАлланың өзі де рас, сөзі де расАнтпенен тарқайдыАсқа, тойға баратұғынАта-анаға көз қуанышАуру жүрек ақырын соғады жайАш қарын жұбана ма майлы ас жемейАғыбайғаБазарға, қарап тұрсам, әркім барарБайлар жүр жиған малын қорғалатыпБаймағанбеткеБай сейілдіБалалық өті, білдің бе?Белгілі сөз: “өлді, өлді”Бойы бұлғаңБолды да партияБуынсыз тіліңБілектей арқасында өрген бұрымБілімдіден шыққан сөзБір дәурен кемді күнге — бозбалалықБіреудің кісісі өлсе, қаралы — олБір сұлу қыз тұрыпты хан қолындаБәкизатқаБөстегiм құтылдың, ба КөтiбақтанБөтен елде бар болсаДомбыраға қол соқпаДүйсенқұлғаЕм таба алмайЕріксіз түскен ылдиданЕскілік киімі (Ойланып ойға кеттім жүз жылғы өткен)Есіңде бар ма жас күніңЖаздыкүн шілде болғандаЖазғытұры (Жазғытұры қалмайды қыстың сызы)Жалын мен оттан жаралы ы қуарған ескі үмітпенЖарқ етпес қара көңілім не қылса даЖастықтың оты, қайдасыңЖастықтың оты жалында ылым бар деп ескермедімЖас өспірім замандас қапа қылдыЖақсылық ұзақ тұрмайдыЖелсіз түнде жарық айЖылуы жоқ бойыныңЖігіт сөзі (Айттым сәлем, қаламқас)Жігіттер, ойын арзан, күлкі қымбатЖүрегім, нені сезесіңЖүрегім, ойбай соқпа ендіЖүрегім менің - қырық жамауЖүректе қайрат болмасаЖүрек - теңіз, қызықтың бәрі - асыл тасЖұмбақ (Алла мықты жаратқан сегіз батыр)Жұмбақ (Сыналар, ей, жігіттер, келді кезің)Жұмбақ (Қара жер адамзатқа болған мекен)Интернатта оқып жүрКейде есер көңіл құрғырыңКелдік талай жерге ендіКешегі Оспан ағасыКүзКүйісбайғаКүлімбайға (Болыс болдым мінеки)Күн артынан күн туарКүшік асырап, ит еттімКөзімнің, қарасыКөк ала бұлт сөгіліпКөк тұман—алдыңдағы келер заманКөлеңке басын ұзартыпКөңілім қайтты достан да, дұшпаннан даКөңіл құсы құйқылжыр шартарапқаЛай суға май бітпес қой өткенгеМалға достың мұңы жоқ малдан басқаМен боламын демеңдерМен жазбаймын өлеңді ермек үшінМенсінбеуші ем надандыМен сәлем жазамынМұқаммаразғаНе iздейсiң, көңiлiм, не iздейсiңНұрлы аспанға тырысып өскенсің сенОйға түстім,толғандымОспанғаОспанғаОсы қымыз қазаққаПатша құдай, сыйындымРазаққаРахымшалғаСабырсыз, арсыз,еріншекСағаттың шықылдағы емес ермекСегіз аяқСенбе жұртқа, тұрса да қанша мақтапСен мені не етесіңСоры қалың соққы жеген пышанамызСүйсіне алмадым, сүймедімСұм дүние тонап жатыр, ісің бар ма?Сәулең болса кеудеңдеТайға міндікТалай сөз бұдан бұрын көп айтқамынТоты құс түсті көбелекТуғызған ата, ана жоқТұлпардан тұғыр озбас шабылса даТәңірбердігеШоқпардай кекілі бар, қамыс құлақЫсытқан,суытқанІшім өлген, сыртым сауҒабидоллағаҒалымнан надан артпас ұққанмененҒашықтық, құмарлық пен — ол екі жолҒашықтың тілі — тілсіз -тілҒылым таппай мақтанбаҚажымас дос халықта жоқҚайғы шығар ілімненҚалың елім, қазағым, қайран жұртымҚансонарда бүркітші шығады аңғаҚараңғы түнде тау қалғыпҚараша, желтоқсан мен сол бір-екі айҚарашада өмір тұрҚара қатынҚартайдық, қайғы ойладық, ұйқы сергекҚартайдық,қайғы ойладық,ұлғайды арманҚатыны мен МасақбайҚиясбайғаҚор болды жанымҚуанбаңдар жастыққаҚуатты оттай бұрқырапҚызарып, сұрланыпҚыздарға (Қойдан қоңыр, жылқыдан торы Бәкең)Қыз сөзі (Қиыстырып мақтайсыз)Қыран бүркіт не алмайды, салса баптап?ҚысҚұлақтан кіріп, бойды аларҚұр айғай бақырғанҰялма деген көңіл үшінӘбдiрахманға (Алланың рахматын)Әбдiрахман өлiмiне (Талаптың мiнiп тұлпарын)Әбдiрахман өлiмiнен соң өзiне айтқан жұбатуыӘбдiрахман өлгенде (Арғы атасы қажы едi)Әбдiрахман өлгенде (Кешегi өткен ер Әбiш)Әбдiрахман өлгенде (Тұл бойың ұят, ар едiң)Әбдірахман науқастанып жатқанда (Я, құдай, бере көр)Әбдірахманның әйелі Мағышқа Абайдың айтқан жұбатуыӘбдірахманның әйелі Мағышқа Абай шығарып берген жоқтауӘбдірахманға (Орынсызды айтпаған)Әбдірахманға Кәкітай атынан хат (Көзімнің нұрысыз)Әбдірахманға Кәкітай атынан хат (Тілім саған айтайын)Әбдірахман өліміне (27 жасында)Әйелің— Медет қызы, аты ӨрімӘсемпаз болма әрнегеӘуелде бір суық мұз— ақыл зерекӨзгеге, көңілім, тоярсыңӨкінішті көп өмір кеткен өтіпӨлең — сөздің патшасы, сөз сарасыӨлсем, орным қара жер сыз болмай ма?Өлсе өлер табиғат, адам өлмес

Объяснение: