san31032009

15.01.2022 22:13

Беларуская мова

Есть ответ 👍

Проверьте ошибки и знаки препинания

новы этап у творчым развіцці в. быкава адкрыла аповесць » сотнікаў » — адно з самых глыбокіх твораў пра вайну не толькі самога пісьменніка, але і ва ўсёй шматнацыянальнай савецкай літаратуры. » сотнікаў» моцна звязаны з папярэднімі аповесцямі празаіка.

жорсткі выбар у сотнікава: лепш памерці чалавекам, чым жыць жывёлай. але нікому не хацелася губляць сваё адно і таму дарагое жыццё. і толькі неабходнасць да канца заставацца чалавекам прымушала ісці на смерць. у той жа час знаходзіліся людзі, якія спрабавалі сумясціць несумяшчальнае: зберагчы жыццё і зграшыць чалавечнасьці, што ў трагічнай абстаноўцы аказваўся неверагодна цяжкім, калі не зусім безнадзейным. у многіх адносінах сотнікаў — звычайны працаўнік вайны. ён адзін з шараговых прадстаўнікоў шматмільённай арміі. сотнікаў па натуры зусім не з герояў, і калі смерць становіцца рэальнасцю, то ён выбірае яе перш за ўсё таму, што яго маральная аснова ў такіх абставінах не дазваляе яму зрабіць інакш, шукаць іншага выйсця. прыкметная ў сотнікава недаверлівасць, нават жорсткасць да людзей. толькі да канца твора сотнікаў пераадольвае ў сабе просталінейнасць, становіцца нашмат мякчэй. подзвіг сотнікава, які мае перш за ўсё маральны, духоўны сэнс, у тым і заключаецца : чалавечнасць, высокая духоўнасць, у якую як безумоўная кошт абавязкова ўключаецца адданасць радзіме ; і сотнікаў адстойвае яе да самага канца, да апошняга дыхання, пацвярджаючы ідэалы самой смерцю.

«для мяне сотнікаў — герой. так, ён не разграміў ворага, але ён застаўся чалавекам у самай бесчалавечнай сітуацыі. як подзвіг, разглядаецца як яго ўстойлівасць, у вачах тых некалькіх дзесяткаў людзей, якія апынуліся сведкамі яго апошніх хвілін «, — настойвае быкаў. перад павешаннем ў сотнікава з’яўляецца ізноў вельмі натуральная для чалавека нянавісць да смерці, нежаданне развітвацца з жыццём. сотнікаву перад смерцю захацелася засмяяцца, але ён усміхнуўся напрыканцы сваёй змучанай, няшчаснай усмешкай .

ідучы на смерць. сотнікаў не гэтулькі думае пра сябе, колькі заклапочаны тым, каб нешта зрабіць для іншых. а яшчэ каб смерць не была бруднай.