Б) сравните учение мартина лютера и жана кальвина. укажите не менее четырёх общих черт и не менее четырёх отличий. ответ должен быть развернутым, опираться на конкретные факты.

ответ:

учение м. лютера:  

• критиковал, что богатые способны «откупиться» от грехов, а бедные не могли.  

• по его мнению, церковь должна была утвердить равенство всех людей перед богом (это все он изложил в своих тезисах)

• отрицал власть церкви над чистилищем, а также торговлю индульгенциями

• считал, что оправдаться можно только верой

• считает человека греховным, и поэтому должно остаться только 2 таинства: крещение и причащение

• божественная истина не в папе, а в ветхом и новом завете

• светская власть должна доминировать над духовной, а значит секуляризация церковных имуществ должна проводиться

• нужно проверять, испытывать, опровергать написанное в писании

учение кальвина:

• человек не свободен в выборе жизненного пути, так как его судьба в руках бога

• фатализм невозможно исправить

• каждый человек вне зависимости от положения должен проявить способности, которые заложил в него бог и достичь этим талантом успеха

• лень – недостаток человек, а если человек имеет заслуги и успех, то это проявление божественной благосклонности к человеку

• человек должен быть умеренным в трате денег, чтобы иметь деньги на обретение «царства небесного» (были сокращены праздники и развлечения, поощрялись доносы на нарушителей)

• верующие жили в общинах, каждая из который была более самостоятельной и независимой, а между общинами шла торговля и они могли вместе воевать

• человек должен старательно работать, собранно и с дисциплиной

• не должно быть духовенства, пастора избирали из более образованных, он читал проповедь и вел службу

• церковь более демократична

• за подданными было принято право на свержение правителя

черты сходства: обоим учениям присуща простота, отказ от покровительства папы, духовенства и церкви, также учения видят веру и человека отдельным союзом, которому не нужен посредник. оба учения осуждали церковные богатства.

черты различия: лютер больше критиковал церковь и меньше заботился о социально-политическом аспекте, а кальвин затронул и административно-территориальное устройство (общины), их , социальную сферу и личностное развитие. в этом кальвин ушел дальше лютера.

Көне түркілер, Көне түркі халықтары — б.з V-XIII ғасырлары аралығында өмір сүрген. Олардың алғашқы мекені Алтай аймағы болған деп пайымдалады. Көне түркілердің Еуразия тарихынан алар орнын академик А.П.Окладников былай деп түйіндейді: “Сібірдегі көне түркілер Шығыстан гөрі Батыспен тығыз байланыста болды. Оның мәдениеті бұрын ойлағаннан да әлдеқайда бай әрі жарқын еді. Ертедегі Шығыс пен Батыстың мәдениеттері Байкөлдің жағасы, Аңғара мен Ленада сол кездегі өзіндік төл мәдениеттің орталығы бірде қосылып, бірде ажырасып тұрған. Оны білмей тұрып Еуразияның тарихын толық түсіну мүмкін емес. Археологиялық қазбалардан көргеніміздей Байкөл өңіріндегі түркі қорғандарындағы қазба байлықтардың жолы Дон мен Дунайға дейін жетіп жатқан”126. Яғни көне түркілердің жері мен оның шекарасы біздің дәуірге дейін анықталып болған. Түркілер өздерін Алтайдан шықтық дейді. Ол туралы көптеген аңыздар да бар. Түркілер туралы орта ғасырдағы көрнекті ғалым Мақмұт Қашқаридың “Түркі тілдерінің лұғатында” былай деген: “Ұлы Тәңір (Тенгри) айтады: Менің бір тайпа қосыным бар. Оларды түркі деп атап, күншығысқа қоныстандырдым. Кейбір тайпаларға ренжісем, түркілерімді қарсы аттандырамын!” Сондықтан түркілерге Тәңірдің өзі арнайы ат қойған. Жер жүзінің ең биік, ауасы таза бөлігіне қоныстандырып, “Өз қосыным” деп атаған. Оған қоса, “түркілер көрікті, өңі сүйкімді, жүзі мейірімді, әдепті, үлкендерін құрметтей білетін кішіпейіл, уәдеге берік, мәрт және сол сияқты көптеген жақсы қасиеттерге ие болған ашық-жарқын жандар” деген. Түркілердің тарихына зер салар болсақ, оның бізге белгілі соңғы үш мыңжылдығының әр кезінде Қытайды, Үндістанды, Таяу Шығыста Мысырға дейін және Еуропаны басып алған елдерде жүргізген саясаты жаңа айтып кеткен Мақмұт Қашқари анықтамасының дәлелі. Себебі, түркілер жаулап алған жерлерінде қоғамдық қатынастарды өзгертіп, жаңа прогрессивтік формация қалыптастыруға септігін тигізді. Сонымен қатар шет жерліктерді мойындай бермейтін еуропалықтардың Цезар мен Ескендірді емес, ғұн патшасы Аттиланы “Құдайдың қамшысы” деп атауы, оларға ренжіген Тәңір жіберген түркілердің қосыны деп қарау керек. Белгілі жазушы Е.Зарубин де өзінің Атиллаға арнаған романында осындай қорытындыға келеді. Түркілердің тағы бір ерекшелігі – олар ағылшындар мен ғолландтықтар және испан конкистадорлары сияқты өздері жаулап алған жердегі халықтарды жаппай қырып-жойып, геноцид жасаған жоқ.