Подскажите рассказы про школу

казка пра школу

казка пра школу

жыў аднойчы ў нашым краі   разумны вучоны. быў ён надта адукаваны і хацеў, каб усе людзі з гэтага краю былі такія разумныя, як ён сам. і заклікаў усіх вучыцца: і дарослых і дзяцей. людзі спачатку не згадзіліся, бо думалі: клі ёсць багацце і сіла – ніякі розум ім не трэба. але аднойчы вучоны сабраў некалькі бедных чалавек і стаў іх вучыць.

адзін дзень – літаратуру, другі – чыстапісанне, а ў трэці дзень – матэматыку. і з кожным днём беднякі станавіліся ўсё разумнейшымі і разумнейшымі, а да вучонага прыходзіла ўсё болей і болей людзей. і вучыцца ўжо хацелі ўсе. аднаго разу разумны чалавек, які праходзіў міма таго краю, прапанаваў пабудаваць вялікі будынак, каб маглі вучыцца ўсе , а будынак назваць “ школа”.

гэта ідэя ўсім, і вучоны стаў галоўным у гэтай школе. і аднойчы ён сабраў самых   адукаваных і таленавітых са сваіх вучняў і кажа: “ трэба падзяліць школу на класы, бо ў адзін клас усе не ўмяшчаюцца! ” пасля гэтага яны іліся,   а вучоны – ізноў за сваё. “ будзе ў нас дзесяць класаў. і ў кожным класе будзе вывучацца нешта новае. і трэба каб кожнаму класу адпавядаў настаўнік, гэта значыць, адзін прадмет – адзін настаўнік, другі прадмет – другі настаўнік. каб усё ішло ладна, мы павінны распрацаваць законы, якія трэба абавязкова выконваць усім. і выдалі яны законы, якія ў большасці мы зараз і выконваем. і ўжо з таго часу мінула не адно дзесяцігоддзе, а казка стала быллю. можа таму зараз ёсць у нашай вёсцы сіманічы і школа, і настўнікі, і законы, па якіх мы жывём і вучымся ў такім цудоўным будыеу, што называецца школа. і імя таму вялікаму вучонаму, які разам з іншымі падараваў нам школу, -   мікалай цітавіч бабуркін.

сказка про школу

сказка про школу

жил однажды в нашем крае умный ученый. был он образованный и хотел, чтобы все люди из этого края были такие умные, как он сам. и призвал всех учиться: и взрослых и детей. люди сначала не согласились, потому что думали: клі есть богатство и сила – никакой ум им не нужно. но однажды ученый собрал несколько бедных человек и стал их учить.

один день – , второй – чистописание, а в третий день – . и с каждым днем бедняки становились все умнее и умнее, а к нему приходило все больше и больше людей. и учиться уже хотели все. одного раза умный человек, который проходил мимо того края, предложил построить большое здание, чтобы могли учиться все желающие, а здание назвать “ школа”.

это идея понравилась всем, и ученый стал главным в этой школе. и однажды он собрал самых умных и талантливых из своих учеников и говорит: “ надо разделить школу на классы, ведь в один класс все не вмещаются! ” после этого они договорились, а ученый – и опять за свое. “ будет у нас десять классов. и в каждом классе будет изучаться что-то новое. и нужно чтобы каждому классу соответствовал учитель, это значит, один предмет – один учитель, другой предмет – другой учитель. чтобы все шло ладно, мы должны разработать законы, которые нужно обязательно выполнять всем. и выдали они законы, которые в большинстве мы сейчас и выполняем. и уже с того времени прошло не одно десятилетие, а сказка стала былью. может поэтому сейчас есть в нашей деревне симоничи и школа, и настўнікі, и законы, по которым мы живем и учимся в таком прекрасном будыеу, что называется школа. и имя тому великому ученому, который вместе с другими подарил нам школу, - николай титович бабуркін.

2) прилагательные

Объяснение: