Напишите письмо другу на казахском языке с переводом на руский (можно без перевода) письмо на тему "письмо другу про астану"

астана - главный город казахстана.  

в настоящее время политическим и культурным центром казахстана является молодая столица – город астана. тем не менее, город имеет древнюю , исследованную учеными во главе с видным археологом к. акишевым. в средневековье на территории, северной части долины реки есиль, находилось городище бозок. городище бозок было расположено на пересечении караванных дорог. бозок был важным политическим и ремесленным центром. город так же выполнял функции стоянки и места отдыха и ночлега для караванов и путников.  

не сразу астана стала называться «астаной». до 1998 года город носил различные названия. так, с 1830 по 1961 года астана называлась акмолинск, с 1961 по 1992 года – целиноград, с 1992 по 1998 носила название акмола, и только в 1998 году, когда сюда была перенесена столица, ей было дано название – астана, что в переводе с казахского языка означает «столица» или «главный город». слово «акмола», которым был назван город, в переводе с казахского языка означает «белая могила» или «белая святыня».  

идея создания новой, современной столицы казахстана принадлежит главе государства нурсултану назарбаеву. удобное расположение в центре евразийского континента делает астану выгодным мостом между европой и азией.  

главным символом новой столицы, ее своеобразной «визитной карточкой» стал комплекс «байтерек». среди других уникальных архитектурных сооружений можно назвать «дворец мира и согласия», выполненный в форме пирамиды, торгово-развлекательный центр «хан шатыр» – самое высокое шатровое сооружение в мире, наиболее отдаленный от моря океанариум – «думан», центральный концертный зал «казахстан», «аллея поющих фонтанов» - это аллея на которой находятся зеленые газоны, цветные тротуары, гигантские чаши с музыкальными фонтанами,  

айша бибі (хі хіі ғғ.) қараханидтер әулетінің негізін қалаушы қараханның қалыңдығы, қазіргі тараз қаласының жанындағы, сонау скифтер заманынан бастап-ақ қазақтың қол өнеріне енген, содан бері қолданылып келе жатқан ою-өрнек, әшекей түрлерінің бәрін қамтитын күрделі архитектуралық әсем ескерткіштің иесі.

айша бибінің кім екені жөнінде атадан ға қалған аңыз болмаса, тарихи деректер жоқ. ал, аңыз оны төрт түліктің бірі сиыр малының атасы деп есептейтін зеңгі бабаның қызы еді дейді.

сол аңыздың айтуынша, айша бибі түркістанда жас батыр қараханмен кездесіп, бірін-бірі ұнатқан екі жас бас қосып, өмірлік серік болуға уағдаласады. жаугершілік заман болса керек, тұс-тұстан анталаған жаумен арпалысып, елін-жерін қорғаумен жүргенде қараханның уәделі мерзімде айша бибіге баруға мүмкіндігі болмайды. арада біраз уақыт өтіп кетеді. ақыры таусылған айша бибі қараханның мекені тараз қаласына өзі іздеп бармақ болып, қасына күтушісі баба әже қатынды ертіп, жолға шығады. бірнеше күн жол жүріп, таразға жетеді.

қаланың төбесі көрінгеннен кейін өзеннің жағасына тоқтап, сол арада суға түсіп, шаң тозаңнан арылып, біраз дем алуға тоқтайды. күтушісі ас жабдығына кіріседі.

салқын суға шомылып, денесі сергіп шыққан айша бибі күтушісі ас әзірлегенше дем алмақ болып, арнайы өзіне төселген төсенішке келіп жатады. су сабатының салқын ауасына қосылған таудың самал желі ұзақ жолдан шаршаған жас арудың ғын тәнін аялай сипап, рахат құшағына бөлейді. сүйіктісінің ауылының төбесін көріп көңілі жайланған, енді аз уақыттан кейін онымен кездесетінін ойлап, тәтті қиял бесігінде тербеліп жатып, маужырап ұйықтап кетеді. осы ұйқыдан оны даланың улы жыланы шағып оятады.

денесін у жайлап, тынысы тарылып бара жатқан айша бибі дереу қараханға хабар бергізеді. қарахан тәуіптерін, молдасын алып жеткенде ару қыз ісіп кеуіп екі дүниенің арасында жатыр екен. қарахан молдаға екеуінің некесін қиғызады. содан кейін ол қызды қолына алып, жаны үзіліп бара жатқан айшаның құлағына: « айша, сен енді бибі болдың! » деп үш рет айқайлапты.

ханның өлі қызбен неке қиысқаны одан бұрын да, кейін де тарихтан кездеспейді.

қайғырып, қан жұтқан қарахан сүйген жарының денесін арулап жерлеп, басына әсем күмбез орнатады. жауын шайып, жел мүжіп, уақыт өз белгісін салғанымен бір-бірін шынайы сүйген ғашықтардың махаббатының өшпес белгісіндей болып, сол күмбез әлі тұр тараз қаласының іргесінде.