Краткий пересказ алёна васильевич "сябры"

лёня саўчанка і грыша міхневіч вучыліся ў адным класе, сядзелі на адной парце і жылі на адной кватэры. у школе ўсе казалі, што іх і вадой не разальеш. i гэта сапраўды было так. калі на вуліцы, гуляючы ў снежкі, грыша адчуваў сябе пераможаным, то на дапамогу ён клікаў лёню. i, наадварот, лёня, які вучыўся слабей за грышу, за дапамогай звяртаўся таксама толькі да сябра. грыша ніколі не адмаўляўся, а толькі трос лёню за чуб і прыгаворваў: — эх ты, галава — два вухі! лёня вырываўся з сябравых рук і нязлосна пагражаў: — пусці, а то як — ану, давай паспрабуем, хто каго зухавата падстаўляў плячук грыша.лёню не хацелася паддавацца.хлопцы браліся дужацца і, падскокваючы, нібы два пеўні, намагаліся адзін аднаго перахітрыць, падставіць ножку і пакласці, як сапраўдныя барцы, на абедзве лапаткі. нязлосныя тумакі, вядома, не ішлі ў разлік.іх хапала і пераможцу і пераможанаму.сварка, тая сварка, якая звычайна так прыніжае ў нашых вачах людзей, адбылася паміж імі зусім нечакана ===========================!

Прочитать поэму кому на Руси живётся хорошо и расшифровать формулу счастья: покой. Богатство.Честь. Дайте ваше определе...