Краткое содержание первых трех глав лихачева земля родная нужно

ён пачынаецца лірычным адступленнем, у якім аўтар гаворыць пра сваю любоў да малой радзімы. далей ідзе апісанне прыроды, што акружае леснікову пасаду, і апісанне самой пасады. аўтар у раздзеле не аднойчы падкрэслівае, што ён вяртаецца ў мінулае:

мой родны кут, лугі, крыніца!   цяпер для вас я — чужаніца.  той самы лес, палеткі тыя,  ды людзі там жывуць другія.  мне душу смуткам напаўняе  што ў прошласць канулі гадочкі

пісьменнік паказвае летні святочны ранак. гаспадар міхал усё роўна ішоў у лес, дзядзька антоні, заўзяты рыбак, «хадзіў на нёман ці на тоні», уладзя пасвіў кароў, у маці было поўна клопату па гаспадарцы. познім ранкам уся сям'я збіралася на сняданне.

паказваецца, як праходзіў сняданак у сям'і, які парадак панаваў за сталом, хоць сямейка была не малая:

чатыры хлопцы, тры дзяўчаціды бацька з дзядзькам, трэцця маці; i кожны месца сваё мае.

калі сям'я паснедала, бацька распачаў гаворку, што за зямля прадаецца каля заблоння.

даўно ўжо бацька жыў думою  разжыцца ўласнаю зямлёю  i не належаць ні да кога,  не знаць начальства ніякога.

i зямля, і месца, як апісвае міхал, цудоўныя. міхал згадвае сваю службу, ліхога начальніка («ці ж чалавек ён? азіят, душа зацятая, ліхая, такіх паноў і свет не знае»). дзядзька антось, маці добра разумеюць, «што тут жывеш да часу», што ў любы момант лесніка могуць адправіць у іншае месца, дзе трэба абжывацца наноў.

браты антось і міхал мяркуюць, дзе ўзяць грошай для пакупкі зямлі. ганна, маці, выказвае сумненні («няпэўна ўсё і невядома, дык больш пільнуйцеся вы дому! »). антось прапаноўвае выбраць часіну і « як мае быць заблонне тое»).

аўтар знаёміць з палясоўшчыкам міхалам, якога «ўся воласць наша знала», нават сам князь «не раз з міхалам меў размову». за верную службу ў вёсцы лесніка любілі мала.

стары ляснічы па-сваемуцаніў міхала, як служаку: ганяў усюды небараку,як бы скаціну тую нему.

міхал, ажаніўшыся, аддзяліўся ад бацькі і пайшоў на службу. ляснічы выдзеліў месца міхалавай сям'і «ў страшнай дзі дзе рос сівец ды пырнік густа». на дапамогу брату прыйшоў антось, які ўзваліў на сябе амаль увесь сялянскі клопат. праз нейкі час:

у тым кутку, глухім і дзікім,  стараннем дзядзькавым вялікім  i цяжкай працай хлебароба  ўсё зацвіло, загамані

але праз пяць гадоў сям'і лесніка было прапанавана іншае месца.

па вясне сям'я міхала перабіраецца ў парэчча. там ляснічаму спатрэбіўся добры чалавек, «а не гультай які, нязграба». перавезці рэчы сваякі:

ўсе варушыліся, снавалі,  як бы мурашнік раскапалі —  такая тут была трывога.

на першы погляд нецікава  парэчча тое   прыгрэбнік, хата — ўсё дачыста  казала ясна, галасіста,  аб непарадку, запусценні,  аб гаспадарчым нерадзенні.

зайшоўшы ў хату, ганна залілася слязьмі: «было так цёмна, няпрытульна, ў гразі- ўсё агульна». аднак тыдні праз тры парэчча быццам . новыя жыхары пачалі наводзіць парадак. праз год «згарэла хата з варыўнёю і ўвесь набытак, што быў ў дому». на з'явілася зямлянка.

чтооо? я не понял

Объяснение: