Сроочно! сочинение на тему "қазақ халқының ақын-жазушыларі" на пол листа

Абай (ибраһим) құнанбайұлы (1845-1904) — ақын, жазушы,  қоғам қайраткері, қазіргі қазақ жазба әдебиетінің негізін салушы, либералды білімді исламға таяна отырып, орыс және еуропа мәдениетімен жақындасу арқылы қазақ мәдениетін жаңартуды көздеген реформатор.абай 10 тамыз 1845 ж. қазіргі семей облысының шыңғыс тауларында қарқаралының аға сұлтаны құнанбайдың төрт әйелінің бірінен туған.абай өлең шығаруды кезінде-ақ бастаған. алайда жасы қырыққа келгеннен кейін ғана көркем әдебиетке шындап ықылас қойып, көзқарасы қалыптасып, сөз өнерінің халық санасына тигізер ықпалын түсінеді. шығармалары үш жүйемен өрбиді: бірі — өз жанынан шығарған төл өлеңдері; екіншісі — ғақлия (немесе қара сөз) деп аталатын прозасы; үшіншісі — өзге тілдерден, әсіресе орысшадан аударған өлеңдері.абай орыс классиктерінің шығармаларын аударып қана қоймай, сол аударма өлеңдерге ән де шығарған. абай әндерінің үшінші бір саласы-осындай аударма өлеңдерінің негізінде шыққан әндер тобы. "татьянаның хаты", "онегиннің хаты" әндері - кезінде қазақ даласына кең тараған шығармалар. бұл сияқгы әндер пушкин поэзиясын қазақ тілінде өлеңмен де, әнмен де насихаттау ниетінен туғаны байқалады.абай   муз. саласында да мол мұра қалдырып, казақтың муз. өнерін . қазіргі уақытта ақынның 27 әнінің 36 нұсқасы нотаға түсірілген.

Біздің заманымыздан бұрын 1 ғасырда жетісу мен шығыс қазақстаннан қара теңіз жағалауына дейін, алтай тауларынан хорезмге дейінгі ұланғайыр жерді ,"сақ" деген жалпы атаумен белгілі көптеген тайпалар мекендеген. олардың нақты санын білу мүмкін емес, олар туралы грек - дайлар, масагеттер, исседондар деген, ал көне парсы - хаомавр сақтары,тигрохауд сактары, парадария сақтары және парасоғды сактары деген әртүрлі аттары ғана кездеседі. б.з.б 1 ғасырда жартылай көшпелі жане көшпелі мал шаруашылығы қазақстанның жазық және таулы аймақтарында күнкөрістің басты көзіне айналады. сақтар өмірін ат үстінде өткізгенмен, олар көшпелі шаруашылықта және өмір сүру үшін дөңгелегі бар пайдаланған. ерте заманғы көшпелі халықтардың арасында қоғамның әлеуметтік құрылымының символы ретінде қарастырылған қасиетті сый жөнінде аңыздар өмір сүрген. онда тарғытай мен қолақсай деген арғы ата-бабаның аттарымен байланысты генеалогиялық жүйе мен аспаннан түскен қасиетты сый болып саналған тостаған, , соқа және малға кигізетін үзеңгі туралы аңыздар бар. бұл қасиетті сыйлар, дін қызметкерлерін, әскерилерді және өндірушілер топтарын білдірген.