Составить диалог на языке по теме дыялог з бацьками

Мама, я хачу ў цябе сёе-тое спытаць - ну, давай пытайся! - толькі не кажы адразу "не". падумай. - добра. я слухаю. - хачу папрасіць цябе, каб мой сябар воўчык пажыў у нас усё лета - гэта яшчэ нашто? - ну, проста нам будзе разам весялей. - табе самому летам сумна? - не. але ўдваіх мы можам на схадзіць, у лес за грибами- і, табе будзем. - а яго бацькі яму дазволілі? - мы: яшчэ не ведаем. ён таксама сёння з імі пагаворыць  ты мне абяцаў за лета ійская мова падвучыць - вось мы разам і падвучыць. разам весялей і лягчэй - ну нават не . - ну матуля, ну калі ласка, мы будзем сябе добра паводзіць і слухацца. я абяцаю! - і ? . - так, і будзем - ну добра. скажы, хай прыязджае! - дзякуй! ты ў мяне самая добрая мама на свеце! - глядзі! я запомніла ўсё, што ты абяцаў! - так-так, іліся!

***  восень ціха прыварожвае  залатою шчымлівай парой.  лісцяў-кветак мігценне прыгожае  ашчаджае вястун-лістабой.  ён сваё яшчэ возьме напоўніцу,  скіне з дрэваў убранне на дол.  а пакуль сэрца радасцю поўзніцца -  фарбаў-водбліскаў цэлы прыпол.  уладзімір мароз  восень  восень абсыпала дрэвы  жоўтым прыгожым лістком,  восень сабрала пасевы  з поля пагодным дзяньком,  збожжа ў гумно накладала,  бульбу ссыпала ў мяхі,  ў косы цыбулю сплятала,  вешала іх ля страхі.  лушчыла ў торбы сланечнік,  мак, і хвасолю, і боб.  восень у клопаце вечным,  хай дапаможа ёй бог!   ірына багдановіч  колеры восені  пафарбавала восень  клёны  у колер жоўты  і чырвоны.  на спелых гронках  арабіны -  бялюткіх нітак  павуціна.  а за сцяжынкай  паглядзі ты -  зялёнай руні  аксаміты.  і немагчыма  надзівіцца  на восень -  цуда-чараўні  віктар шымук  асенні малюнак  як охра, ўцела восень,  зямля рыхтуецца к зіме.  мільгне на небе раптам просінь,  а вецер золкі дзьме ды дзьме.  туман малочны лістапада  пакрыў палі, пакрыў лугі,  чарнеюць ля дарог прысады  ад халадоў і ад тугі.  мікола ўскі