Написать сочинение по по произведению "раскіданае гняздо" на тему: "сімволіка драмы".

Астацкія асаблівасці паэмы янкі купалы "безназоўнае". вобраз сымона ў драме янкі купалы "раскіданае гняздо". кончылася вечнае начаванне, і світанне агністае пачынаецца на зямлі ад краю да краю, ад мора да мора! я. купала драма "раскіданае гняздо" напісана я. купалам у 1913 г. на аснове фактаў з сям'і дзеда ануфрыя, у якога князь радзівіл адабраў зямлю і хату. асэнсоўваючы сямейную трагедыю як агульнанародную, я. купала паказаў у творы цяжкі шлях беларускага сялянства ў пошуках страчанай бацькаўшчыны, зямлі і волі. галоўны герой драмы — сымон, старэйшы сын зяблікаў. гэта свабодалюбівы, непакорны, моцны духам чалавек. ён здольны абараніць сваю чалавечую годнасць, заступіцца за іншых. "свайго ў крыўду не папушчу, хоць бы там свет дагары нагамі перакуліўся", — гаворыць ён. зоська і незнаёмы параўноўваюць яго з вольнай птушкай, магутным арлом: "птушкаю-арлом быць бы табе і лётаць па паднябессі, як лётае вецер гэты вольны! ". вобраз сымона пададзены ў развіцці. спачатку ён, як і яго бацька, спадзяецца на справядлівасць суда і законаў. упэўнены ў сваёй праваце, ён, калі дваровыя людзі заворваюць пасевы, з сякераю ў руках бароніць сваю зямлю. як чалавек рашучы, настойлівы і ўпарты, сымон хоча дабіцца праўды ўласнымі сіламі. на бацькавай магіле ён дае клятву "жывым не сысці з гэтага месца, з гэтага разграбленага хай б'юць, рэжуць, катуюць". на прапанову маці скарыцца, пайсці да паніча на службу сымон рашуча адказвае: " гэта, мамачка, значыць: прадаць, утапіць сябе, цябе, нас усіх у няволю ім на векі вечныя — запрасіцца ў вечнае рабства, з якога выхаду ніколі не знойдзем ні мы, ні тыя, што пасля нас рабства ў спадчыну атрымаюць". прымірыцца з панічом для сымона— гэта здрадніцтва, адступніцтва. становіцца зразумелым, чаму герой так строга асуджае зосю, якая свядома пайшла на сувязь з панічом і аддала сябе на "загубу, на глум вечны". шлях да актыўнай і дзейснай барацьбы сымон адшукаў не адразу. пераканаўшыся ў марнасці намаганняў сваімі сіламі дабіцца справядлівасці, сымон пачынае задумвацца над сэнсам бацькавых слоў, што "трэба розумам ваяваць, а не тапаром". пад уплывам перажытага (смерці бацькі, страты зямлі і хаты, ганьбы зоські), а таксама агітацыі незнаёмага погляды галоўнага героя драмы на шляхі вызвалення з няволі мяняюцца: "i я розумам буду ваяваць і другіх вучыць да гэтае вайны. годзе крыўды, годзе няпраўды! " разам з незнаёмым ён ідзе "на вялікі сход! па бацькаўшчыну! " на гэтым сходзе, па словах незнаёмага, будзе вырашацца пытанне аб тым, як выгнаць з роднай зямлі страшнага смока-упыра, як далей змагацца за поўнае вызваленне. такім чынам, на прыкладзе сымона я. купала паказаў працэс абуджэння нацыянальнай свядомасці беларускіх сялян, пошукі імі шляхоў да вызвалення. адшукаць страчаную бацькаўшчыну, вырвацца з-пад прыгнёту і ўціску, здабыць зямлю і волю можна толькі шляхам барацьбы, змагання — такая асноўная думка твора. патрыятычная лірыка ў паслярэвалюцыйнай творчасці янкі купалы. паэма янкі купалы "тарасава доля". уладар песні (тэма паэта і паэзіі ў творчасці янкі купалы"). услаўленне бандароўны ў аднаіменнай паэме янкі купалы. прарок. тэма беларусі ў лірыцы янкі купалы першага паслярэвалюцыйнага дзесяцігоддзя. тэма паэта і паэзіі ў творчасці янкі купалы. данута бічэль "я песняй мілую сваю праслаў" да 120-годдзя з дня нараджэння янкі купалы. янка купала - драматург. трагікамедыя "тутэйшыя": шлях да чытача і гледача. вобразы сымона і лявона зяблікаў у драме янкі купалы "раскіданае гняздо". пошукі маладым пакаленнем рэальных шляхоў вызвалення бацькаўшчыны (па пьесе янкі купалы "раскіданае гняздо"). (автор: [email  protected]) сачыненне па твору янкi купалы паулiнка. вобразы паўлінкі і пана быкоўскага у камедыі янкі купалы "паўлінка". iдэйны змест паэмы янкi купалы "тарасова доля". паказ трагiчнага лесу народнага песняра у паэме. асноуныя матывы i вобразы дакастрычнiцкай творчасцi янкi купалы. вобраз народа у творчасцi паэта. месца i назначэнне жаночых вобразау у трылогii якуба коласа "на ростанях". тэмы i вобразы лiрiкi янкi купалы паслякастрычнiцкага часу. перакладчыцкая дзейнасць паэта. тэма паэта i паэзii у творчасцi янкi купалы. дэмакратызм i народнасць яго творчасцi. iдэйны змест паэмы янкi купалы "бандароуна". сутнасць канфлiкту. раскрыцце маральных якасцей герояу. фальклорная аснова твора. паказ у драме янкi купалы "расiданае гняздо" пошуку героямi шляхоу змагання за шчасце, зямлю i волю. растлумачыць сэнс назвы твора. майстэрства янкі купалы - драматурга. тэма мастака і мастацтва ў паэме янка купалы "курган". 

Горе от ума-яркое литературное произведение первой половины девятнадцатого века, написанное Грибоедовым. Хотя произведение было известно в общественных кругах, цензура не разрешала его публиковать долгое время. И долгое время пьеса существовала в виде рукописей. Для русской литературы это произведение является первой реалистической комедией. События в нём происходят в доме Фамусовых и имею несколько сюжетных линий: любовная драма и общественное противоречие.

Социальный конфликт выражается в противоречии устоявшихся взглядов общества, которые представлял Фамусов. И взглядов нового поколения молодёжи, считающей своим призванием не службу (государственную или военную), а развитие личности, выраженное в обучении различным наукам, познании роли человека в общества. Конечно подобные взгляды расцениваются Фамусовым как якобинство. Человек глубокого ума не принимается обществом. Общество пытается его изгнать, что очень хорошо ощутил на себе Чацкий, когда его объявили сумашедшим. Ему неуютно в такой компании. Обществу пришлось бы меня свой жизненный уклад, если бы оно приняло взгляды Чацкого, а этого было им неудобно и потому ненужно. В противоречиях старого дворянского общества и представителя нового уклада поднимается много вопросов: уклад в семье, крепостное право, служение государству и другие.

Вместе с этим, персонажи комедии не имеют чёткого разделения на положительных и отрицательных героев. Каждая личность имеет разный набор характеристик, позволяющий увидеть героя и с положительной и с отрицательной стороны.

Самым сложным персонажем пьесы считается Софья. Она начитана и любит искусство, даже высказывает презрение, в разговоре с Молчалиным, к мнению света, что характерно для нового общества. В то же время она прекрасно лжёт, изворачивается и притворяется, как представители старого дворянства.

Объяснение:

Сочинение Горе от ума