Найдите текст по языку "бабрыныя слезы" надо

раніца. сядзім мы з мацеем на беразе і вудзім плотак. калі прыгрэла сонца, стары даручыў мне вуды, а сам прылёг адпачыць.

раптам у кустах пачуліся нейкія дзіўныя гукі, нібыта сабака заскуголіў. я ўстаў, паглядзеў навокал, але нічога не заўважыў. скуголенне не сціхала, і мне стала крыху не па сабе. я асцярожна тузануў дзеда за рукуў.

дзед мацей паслухаў з хвіліну і, усміхнуўшыся, кажа:

            -нядобра   мы з табой селі, дружа. тутэйшаму жыхару дарогу загарадзілі.

          я нічога не разумеў. але дзед устаў, пайшоў у кусты і неўзабаве гукнуў мяне.

на вузкай сцяжынцы светла - буры звер велічынёй з нашага сабаку. у яго была невялікая круглая галава і амаль голы пляскаты хвост. ён пазіраў на нас маленькімі чорнымі вочкамі і раз - пораз выціраў іх кароткімі пярэднімі лапамі. з вачэй у звера сыпаліся слёзы, і выгляд у яго быў вельмі жаласлівы.

ад дзеда мацея я даведаўся пра дзіўную звычку бабра. ён абавязкова павінен вярнуцца ў раку па той самай сцежацы, па якой прыйшоў. а калі ж яна занята, то бабёр будзе сядзець і плакаць.

як толькі мы адышлі ўбок, бабёр нязграбна падскочыў і паспяшаўся да ракі.

масштаб выставки

Объяснение:

надеюсь