Описание цветка василёк в стиле описания

Мой любимый цветок -это василек . он красивый . он растет обычно на лугах или в поле. он синего или голубоватого цвета . у него хороший арамат . высота у него обычно от 0.4 до 1.2 метра . стебель у василька прямой . листья могут быть перисто-рассеченными или же прямыми. в центре цветок формируют трубчатые соцветия, а по краям воронковидные цветки. 

найбольш за ўсіх у апавяданні васіля быкава “жураўліны крык” мяне ўразіў герой барыс фішар.

барыс фішар – не ваенны чалавек. ён вучоны, мастацтвазнаўца. і вайна для яго – гэта ненатуральная, невядомая справа. сваё жыццё ён бачыць у кнігах, у карцінах, у скульптуры. у першы дзень, калі камандзір карпенка раздае загады, фішар мі пачытвае кнігу.

нягледзячы на гэта, ён аддае сваё жыццё за радзіму мужна і бясстрашна.

барысу фішару мінуў трэці дзесятак, калі пачалася вайна. побач з васемнадцацігадовым глечыкам ён здаваўся ўжо сталым чалавекам. але жыццёвая рэчаіснасць для яго ўся была ў мастацтве. маленькім хлопчыкам ён спрабаваў маляваць сам, але хутка зразумеў, што ягонае прызначэнне – вывучаць цуда мастацтва. ён не бачыў іншага сэнсу свайго жыцця. барыс фішар не цікавіўся палітыкай, турботамі штодзённага жыцця. і трапіўшы ў войска, адчуваў сябе няёмка, няўмела і няўтульна.

мастак у душы, ён доўга не мог навучыцца хадзіць у нагу разам з іншымі салдатамі, аддаваць чэсць. вучэнне вайсковай справе знясільвала хлопца.

аднак, апынуўшыся на фронце, фішар не здаўся і ніякім чынам не выказаў сваёй абыякавасці да вайны. наадварот, у ім прачнуўся баец, за радзіму і за тое, у што ён верыў. пакуты мастака засталіся ў даваенным часе, і з першага дня ён бездакорна выконваў загады.

фішар памірае ў канцы аповесці, забіўшы адзінага ворага ў сваім жыцці.