Напиши мини рассказ,а вывод рассказала должна быть эта поговорка - в трудную минуту - друг тут как тут. я уже начала - была девочка мария,а у нее подруга настя.играли маша и настя в дворе ,лепили куличики . и вот насте и маше надоело лепить в песочнице . закончите кто- то из них попал там в беду ,а маша и настя спасла подругу.мой рассказ можете переделать.

Настя предложила поиграть в догонялки маше. и вот они стали играть, пока настя бежала она задела мальчика и случайно сломала его куличик, на что мальчик разозлился и стал толкать девочку, когда маша добежала до песочницы, она увидела что настю толкают, на что взяла подругу за руку и сказала: -простите ее, но вы не должны ее толкать, вы были не правы. и повела маша настю за собой.

У мяне, ёсць сабака. Завуць яго Жуля. Гэта невялічкі сабака. Сам ён увесь чорны, а лапкі і грудка жоўтыя. Вочы ў яго вялікія, круглыя і зяленыя.

Ён жыве у нас ужо дзесяць год. Кармлю я свайго сабаку тры разы ў дзень. Ён вельмі любіць малако, цукар і костачкі. Мы з ім заўсёды ходзім гуляць у лес.Я кідаю яму галінкі, а ен іх прыносіць. Жуля вельмі разумны сабака, адданы.

Аднойчы ў яго жыцці здарыўся такі выпадак. Летам мой тата з сябрамі пайшоў на возера пасля працы і ўзяў з сабой Жулю. Татка з сябрамі смяяліся, купаліся і жартавалі. Раптам адзін татаў сябар пачаў тануць. Тата не разгубіўся і кінуўся на дапамогу, і якое ж было яго здзіўленне, калі Жуля кінуўся за ім. Калі яны ўжо падплывалі да берага і ў таты не хапала больш моцы плыць далей, наш сабака схапціў тату за валасы і пачаў цягнуць да берага.

З таго самага часу тата палюбіў Жулю яшчэ больш. Мы заўседы ўспамінаем гэты выпадак.

Вось такі ў нас разумны і адданы сабака. Для нас ен не проста жывела, а самы сапраўдны член нашай сям’і.