Сочинение на тему осень на бклоруском языке

Многія людзі не любяць восень, лічаць яе сумнай. магчыма, гэта так і ёсць: шэрае неба, працяглыя дажджы, абрыдлы але мне здаецца, што восень мае сваю прыгажосць. мне падабаецца, што ўвосень нельга здагадацца, якое надвор'е будзе заўтра: сонца ці дождж. я сам такі ж непрадказальны і люблю, калі ў жыцці ёсць месца сюрпрызу. мне падабаюцца сонечныя восеньскія дні. у такія дні рознакаляровае лісце на дрэвах быццам зіхаціць. восеньскае сонца здаецца нават ярчэйшым за летняе, магчыма, таму, што ўвосень часцей, чым летам, ідзе дождж. шкада, што такое сонца свеціць, ды не грэе. мне таксама падабаецца не вельмі моцны дождж, але толькі калі на вуліцы не занадта холадна. часам я нават знарок не бяру пасарон, каб пагуляць пад каплямі дажджу. але ў халоднае надвор'е так рабіць няможна, бо існуе небяспека захварэць. а хварэць я не люблю. і галоўнае, чаму я люблю восень, асабліва верасень, - гэта тое, што пачынае расці шмат грыбоў. збіраць грыбы - мой любімы від адпачынку. я заядлы грыбнік, як і мае бацькі. каб была магчымасць, я не выходзіў бы з лесу. таму верасень - мой любімы асенні месяц, а восень - мая любімая пара году. і я ніколі не пагаджуся з меркаваннем, што восень - сумная, маркотная, нудлівая пара. проста людзі не ўмеюць заўважаць тыя нямногія радасці, якія даруе нам восень - цудоўная, на мой погляд, пара.

хан бату ў казцы ўладзіміра караткевіча «лебядзіны скіт»  — злы, мудры , ваяўнічы, жорсткі , сваянраўны, бессардэчны, ганарлівы, карысны і, бясчэсны. ён пapaўнoўвae нapoд рускай зямлі ca cтaткaм, y якiм кoжны, як жывёлa, дyмae тoлькi пра тое, каб з’есці іншага, пакуль не з’елі яго. ён здзeклiвa выкaзвaeццa пpa пaлoнныx, якiя xyткa зaбyдyць cвaю мoвy i cвaю зямлю. гэта гаворыць пра яго як пра чалавека, упэўненага ў сабе, ганарлівага і чэрствага  — ён атрымлівае асалоду ад сапраўднага моманту, адчувае сябе пераможцам і не думае пра будучыню.