На примере крота объясните его приспособленность к среде и условиям обитания

крот не любит песчаную почву и болотистые места. предпочитает немного увлажненную почву, с мягким и податливым грунтом, который благоприятен для рытья нор.

обитает крот в глубоких подземных лабиринтах, роет все новые ходы, выбрасывая на поверхность небольшие кучки земли, называются они кротовины.

туловище имеет продолговатую, округлую форму. густой, ровный, бархатистый ворс приспособлен к среде обитания – растет мех в одном направлении — прямо, ложится в любую сторону. поэтому он может с легкостью осуществлять движение в тоннелях. крот роет землю, винтообразно вворачивается в грунт, по очереди работая лапами, как лопатами.

снаружи показывается нечасто, так как лапы не предназначены для ходьбы, способ передвижения — ползком.

глаза неразвиты, а у некоторых видов глазные отверстия зарастают.

конечности , передние лапы плоские, немного расширенные с мощными когтями, задние — немного слабее, чем передние.

Жоғары молекулалы қосылыстардың жалпы ортақ қасиеттері болады. Бірақ оны классикалық үлгідегі химия тұрғысынан түсіндіру қиын. Сондықтан полимерлердің қасиеттерін қарастыру үшін тиісті жаңа түсініктерді енгізуге тура келеді.

Полимерлердің молекулалық массасы әр түрлі және құрылымының айрықша сипаты болуына байланысты, олардың қасиеттерінің кіші молекулалы заттардың қасиеттерінен айтарлықтай өзгешелігі болады. Кіші молекулалы заттар, әдетте, өздеріне тән балқу, қайнау температураларымен және басқа да тұрақты шамалармен, яғни константалармен сипатталады.

Жоғары молекулалы қосылыстардың бірінші ерекшелігі — мүлде жаңа орташа молекулалық масса түсінігінің болуы. Кіші молекулалы заттар қасиеттерінің тұрақты болуы, олардың молекулалық массаларының тұрақтылығында, ал жоғары молекулалы қосылыстардың молекулалық массасы құрылым буындарының санына байланысты өзгеріп отырады. Осыған сәйкес қасиеттері де елеулі түрде өзгереді. Ұзындықтары әр түрлі, бірақ бірдей химиялық буындардан тұратын макромолекулалар полимергомологтар деп аталады.

Жоғары молекулалы қосылыстардың молекулалық массалары үлкен болған сайын әр түрлі полимерлердің қасиеттеріндегі айырмашылықтар да азая береді, тіпті жеке зат ретінде айырмасы болмай қалады. Сондықтан полимергомологтарды жеке химиялық зат ретінде бөлу әдісі жоқ деуге болады. Полимергомологтардың қо молекулалық массалары бір-біріне жуық шамадағы фракцияларға бөліп қарастырады