Перечитай рассказ н сладкова одуванчик и дождь какими ты представляешь героев запиши

–ура! караул! ура! караул! – что с тобой, одуванчик? уж не заболел ли ты? ишь желтый весь! чего ты то «ура», то «караул» кричишь? – закричишь корни мои рады тебе, дождю, радешеньки, все «ура» кричат, а цветок «караул» кричит – боится, что пыльцу испортишь. вот я и растерялся – ура, караул, ура, караул! »

Горау    у пачатку апавядання гаворыцца пра  юрыя горава які быў   раненны ў   левую руку. пака юрый гораў адпачываў ,тым часам   у маскве маменька пэўна,паехала у манастыр маліцца. за здароу е   горава . м.ю..гораў на некалькі хвілін апыніўся у   маскве   успоуніу проа сваю маменьку якая была старэнькая і пра сваю каханную дзяўчынку надзеньку. гораў пачау рассуждаць які пора-ліановіч   вочы далекія,небяспечны чалавек у якога пэуна ,зусім няма ў душы месца. а гораў   быў пора-леановічу   воласы белыя ,прыгожы твар,блакітныя вочы якія былі вельмі прыгожыя.у дзень к горавў і пора леановічў  падышла жаншчына ,высокая,цемныя брові ,бліскучыя вочы   яна папрасіла перавесці яе на другі бераг. леановіч   адцягавау яе хвіліны а горау потым здагадауся   калі пора леановіч сказау ей пачакаць да раніцы.   ужэ было поздна калі яны   перабраліся на дргі бераг . жаншчына зразу пабегла   к сваему мужу но было ужо поздна. нов адным быў праў пора леановіч что сказау   я бы такую бабу   што мужа не шкодзе кожны дзень лейцамі ахоўваў .адзін пора леановіч ведау што   пакаране грыневіча будзе выконана гэтай ноччу,гі науласна ен затрымліваў жанчыну. а горау   нічога неведуючы,разыковываючы сваім жыццем каб пераправіць жанчын на другі бераг.