Агні кахання - вечныя агні сачыненне

  у сённяшні час павышаецца цікавасць да ўнутранага стану чалавека і пазнання   яго пачуццёвага жыцця. 

  тэма кахання заўсёды хвалявала людзей. вакол яе заўсёды вяліся спрэчкі. аб яго загадкавасці і немагчымасці поўнага вызначэння гаварылі старажытныя паэты, філосафы, асветнікі, паэты і пісьменнікі ўсіх гістарычных эпох і ўсіх нацыянальнасцей. каханню прысвечаны самыя душэўныя радкі. з дапамогай кахання асвятляецца прыгажосць чалавечага жыцця і адносін.

    каханне называюць здольнасцю ахвяраваць сабою дзеля каханага;   уменнем аддаваць і не браць; жаданнем зрабіць любімага чалавека  шчаслівым; энергіяй жыцця;   хваробай сэрца; вогненнай ракой. шэраг азначэнняў кахання можна  доўжыць, і ўсе яны не вычарпаюць тую вялізную палітру значэнняў і адценняў гэтага вялікага па сэнсавым аб’ёме слова.

у сучаснай беларускай паэзіі тэма кахання займае важнае месца. цяжка знайсці   цяпер паэта-мастака, які не звярнуўся б да гэтага боскага пачуцця. аднак сярод іх зараз не так шмат майстроў, якія ўсё жыццё верныя тэме кахання і стварылі шэдэўры. важна тое, што сапраўдны мастак заўсёды павінен быць арыгінальным.

для сучаснай любоўнай лірыкі характэрны свежыя матывы і напрамкі. адным з такіх напрамкаў з’яўляецца інтымная лірыка.пачуццёвыя адносіны паміж мужчынам і жанчынай – гэта свайго роду аснова быцця, крыніца жыцця. каханне здольна запаліць агонь ў душы кожнага чалавека і гэты агонь будзе гарэць ўсё жыццё, асвятляючы духоуные сцежкі чалавека.але яно нясе не толькі радасць і шчасце, а часам – гора, сум,   смутак і расстанне.

як абвяшчае шматвяковая народная мудрасць,каханне – гэта не толькі ап’яняльны дурман, але і перажыванні. таму ў любоўнай лірыцы пераважаюць такія матывы, як смутак і сум, расстанне, страта каханага. сапраўды, крыўды ці хвілінныя растанне з каханым чалавекам астаўляе ў душы ў кожнага горкі смутак, расчараванні. таму ў беларускай літаратуры нямала твораў, гераіні якіх, праходзячы праз цяжкія  выпрабаванні, захавалі на ўсё жыццё першае нясмелае юнацкае пачуццё.