Затранскрыбіруйце тэкст груша цвiла апошнi год. усе галiны яе, усе вялiкiя расохi, да апошняга пруцiка, былi ўсыпаны бурным бела-ружовым цветам. яна кiпела, млела i раскашавалася ў пчаліным звоне, цягнула да сонца сталыя лапы i распасцiрала ў яго ззяннi маленькiя, кволыя пальцы новых парасткаў. i была яна такая магутная i свежая, так утрапёна спрачалiся ў яе ружовым раi пчолы, што, здавалася, не будзе ёй зводу i не будзе канца. i, аднак, надыходзiла яе апошняя часiна. дняпро падбiраўся да яе спакваля, патроху, як разбойнiк. у вечным сваiм iмкненнi скрышыць правы бераг, ён падступаў у палавень зусiм блiзка да яго, руйнаваў адхоны, зносiў, каб пасадзiць у другім месцы, лазу, гвалтоўна вырываў кавалкi берага або асцярожна падмываў яго, каб раптам абурыць у ваду цэлыя брылы зямлi.

[груша цв'іла апошн'і гот| ус'э гал'іны йайэ| ус'э в'ал'ік'ійа расох'і| да апошн'ага пруц'іка | был'і ўсыпаны бурным б'эларужовым цв'этам| йана к'іп'эла |мл'эла і раскашавалас'а ў пчал'іным звон'э| ц'агнула да сонца сталыйа лапы і распас'ц'ірала ў йаго зз'анн'і мал'эн'к'ійа |кволыйа пал'цы новых парасткаў| і была йана такайа магутнайа і с'в'эжайа| так утрап'она спрачал'іс'а ў йайэ ружовым раі пчолы| што| здавалас'а | н'э будз'э йой зводу і н'э будз'э кпнца|і | аднак |надыходз'іла йайэ апошн'айа час'іна| дн'апро падб'іраўс'а да йайэ спаквал'а| патроху| йак разбойн'ік | у в'эчным сваім імкн'энн'і скрышыц' правы б'эрах| йон падступаў у палав'эн' зус'ім бл'іска да йаго| руйнаваў атхоны| знос'іў | кап пасадз'іц' у друг'ім м'эсцы| лазу| г'валтоўна вырываў кавалк'і б'эрах або ас'ц'арожна падмываў йаго| кап раптам абурыц' у ваду цэлыйа брылы з'амл'і

=-81 + 8х +1 =-80 + 8х