Кто знает, изложение по языку 7 класс.скажите ! знаю название ,а вот инете никак не могу найти.! название изложение: маленькая маци

Было гэта даўно. адразу ж пасля вайны. у маці прынесла аднекуль акрайчык хлеба. доўга-доўга раз-глядала яго, нюхала, паварочвала і так і гэтак, нібыта не веры-ла вачам сваім, што на далоні ў яе ляжыць хлеб — сапраўдны жытні хлеб, спечаны з чыстай, без ніякае домесі, мукі, на паду печы, на свежым дубовым лісці, пражылкі якога так прыгожа адбіліся на скарынцы. потым яна нейк, як мне падалося, аж надта борзда і неахайна разламала акрайчык напалову: адзін кавалак дала мне, а другі палажыла на стол, пад абрус. — гэта толі вернецца з лесу — то сама ж, узяўшы капаніцу, пайшла на агарод акопваць бульбу. я вельмі хацеў есці. i той кавалачак хлеба, што дала мне маці, з'еў, праглынуў мігам. i , вядома, ані не наеўся, толькі растравіў яшчэ болып свой голад. хвілін колькі я не мог нідзе знайсці сабе месца: чамусьці лазіў на печ, пад ложак, выбягаў на двор і зноў вяртаўся назад у хату. потым усё ж не вытры-маў. падсеў да стала, адгарнуў абрус, узяў у сваю руку той ка-валачак хлеба, што пакінула маці толіку, майму старэйшаму брату. не есці ўзяў. проста так, паглядзець. палюбавацца хле-бам, як любавалася маці. i тады раптам мне здалося, што маці мяне абдзяліла, брату пакінула хлеба намнога болып, чым дала мне. ад братавага кавалачка я адшчыкнуў крошачку. укінуў яе ў рот. пачаў жаваць. калі пракаўтнуў, не заўважыў, як пальцы мае самі, не пытаючы ў мяне на тое згоды, адшчыкнулі яшчэ крошку. маленечкую, малюпасенькую схамянуўся я тады, калі на маёй далоні асталася абшчыпа-ная з усіх бакоў скарыначка. што я нарабіў? што скажуць маці, брат, калі вернуцца хуценька-хуценька я палажыў скарыначку на стол, акрыў яе абрусам. але спакуса з'есці хлеб увесь, каб яго і духу не было ў хаце, каб ім і не пахла нават, была такая неадольная, што я не выцерпеў — зноў падсеў да стала, узяў скарыначку ў рукі і ўкінуў яе ў брат вярнуўся з лесу, як заўсёды, позна. ён цэлы дзень быў на леспрамгасаўскай дзялянцы, абсякаў сучча, зарабляў гро-шы, каб было на што сям'і жыць. дома есці ў нас не было нічога. i спаць брат лёг у той вечар галодны. ён доўга варочаў-ся, не засынаў. ніхто — ні маці, ні толік — ні ў чым мяне не папракнулі. ні ў той вечар, ні пасля. яны былі старэйшыя, я меншы. але калі я цяпер успамінаю той хлеб, які належала з'есці брату і які з'еў я, і той вечар, калі брат лёг спаць галодны, мне робіцца не па сабе. здаецца, аддаў бы ўсё, каб толькі не было ў мяне такога ўспаміну, каб як-небудзь пазбыцца, выкінуць яго са сваёй галавы. лепей бы я быў тады галодны, лепей бы я лёг спаць не еўшы! хай бы не я, а брат з'еў мой ды не! таго, што было, не вернеш, не пераробіш. i з памяці сваёй, якбыніхацеў, невыкінеш. не, невыкі (466слоў)

Δаов - равнобедренный (ао=ов как радиусы) ок - высота, медиана δаов в  δаок ак=0,5ав=0,5*4√3=2√3 cos 30°=2√3 : ао ао=2√3 : (√3/2)=4 r=ao=4