Характеристика кручкого и его писулькина с цитатами, !

кручкоў - тыповы вобраз прадстаўніка царскага суда ніжэйшай інстанцыі. ён усякую судовую справу разглядае з пункту гледжання асабістай нажывы, як "харошае жніво". кручкова менш за ўсё цікавіць сутнасць разглядаемай справы, ён не задаецца мэтай вы-светліць, хто вінаваты і на чыім баку праўда. ён заў-сёды судзіць у сваю карысць. для яго не існуюць такія паняцці, як справядлівасць, сумденнасць, чалавекалюбства. трапную характарыстыку атрымоўвае ён ужо ў пачатку п'есы. героя няма на сцэне, але дра яго ўжо складваецца пэўнае ўяўленне як пра хабарніка. " абдзярэ, як ліпку", - гаворыць пра яго ціхон пратасавіцкі. "у яго і рукі даўжэйшыя. чырвонае - бедае ўсё перадзелае", - гаворыць пра яго куторга. "дзе ўнадзіцца юрыста, вымеце хату дачыста", - спявае той жа куторга ў куплетах.

пры стварэнні вобраза кручкова аўтар карыстаецца прыёмам пераўвелічэння. такі прыём дазваляе пісьменніку зрабіць вобраз прадметам усеагульнага емеху. цяжка паверыць, што кручкоў не ведаў, колькі ў месяцы дзён, у які час ён жыве. у час судовай справы ён выказвае такія "ісціны", якія можа абвергнуць дзе-сяцігадовае дзіця. па словах кручкова, у месяцы каст-рычніку - 45 дзён, у красавіку - 49, у сакавіку - 69. ён сцвярджае, што імператрыца лізавета пятроўна выдавала свае ўказы ў 1893 годзе, у той час як сам дзейнічае ў 60-х гадах xіx стагоддзя. і гэтую бязглуздзіцу слухае шляхта - былое рыцарства польскіх каралёў і феадалаў. яна нават прыходзідь у захапленне ад юры-дычных здольнасцяў прыстава. гэтым аўтар высмен-вае не толькі тупасць, нахабства, самавольства царскіх чыноўнікаў, але і абмежаванасць шляхты, яе невуцтва, якое так на руку хціваму кручкову. той наскрозь ба-чыць закасцянелую, пыхлівую шляхту і выкарыстоўвае любую магчымасць вывудзіць з яе кішэняў грошы.

мова кручкова характарызуе яго як чалавека абмежаванага, тупога. у час выканання службовых абавязкаў яна насычана мноствам юрыдычных тэрмінаў, спецыфічнымі словамі і выразамі, канцылярызмамі, ён блытае рускія і беларускія словы. тэта мова некультур-нага, малапісьменнага і абмежаванага чалавека. у другім выпадку, калі кручкоў не вядзе следства, а размаўляе з сялянамі, яго мова іншая. ён размаўляе на чыста бела рускай мове, гэта мова звычайнага селяніна, толькі па сэнсе вызначаецца непрыкрытым крывадушдіам.

кручкоў можа быць і жартаўніком, можа і выпіць, і патанчыць, і ў лад сказаць. маральная сапсутасць у ім пачынаецца з хабарніцтва, а кручкатворам яго зрабіў царызм, бюракратыя, сістэма, якую і выкрыўпісьменнік праз вобраз кручкова.