Сочинение на тэму минулае вучыць на як жыць сёння.

Ёсць старая, як свет, ісціна: мінулае павінна вучыць нас, як жыць сёння. i хто гэтага не ў, асуджаны на нябыт. пароль неўміручасці, гарантыя і падмурак будучага -памяць пра мінулае, веданне яго. галоўны герой рамана м. зарэцкага «вязьмо» сымон карызна так свой крах і трагедыю: «няма мінулага ў разумееш? будучыня - глупства, а галоўнае - мі звычайна кажуць іначай, а ў мяне, наадварот, няма на што абаперціся, каб ступіць у няма падставы, які кажуць, будучыні»«знішчыць нашы ўсе сляды, каб не ведалі і ўнукі, хто такія іх дзяды» - такі «вір ашукі» ўсіх заваёўнікаў, што ішлі «мілы край наш зваяваць» (якуб колас). любая таталітарная сістэма таксама ставіць на мэце «нашы скарбы апаганіць, душу вынесці на здзек». i вынішчэнне душы найперш пачынае з вынішчэння памяці народа, з разрыву самых моцных повязяў паміж вякамі і пакаленнямі.«хто згубіў памяць - згубіў усё», - папярэджвае нас у. караткевіч. даследчыкі сівой мінуўшчыны бачаць сваё прызначэнне, паводле слоў караткевіча, у тым, каб нанава ствараць свой народ, у якога некалі, адбіраючы яго край, разбураючы яго гнёзды, адабралі і памяць. памяць пра мінулае ёсць памяць пра будучыню.«на гістарычных сюжэтах я стварыў сваю матрыцу кожны гістарычны сюжэт - гэта адкрытая размова з сучаснікам» - так пра сваё пісьменніцкае крэда сказаў сам у. караткевіч. ён «размаўляе» з намі пра многае. яго кнігі - гэта кнігі не толькі і не столькі пра паўстанні, войны, змаганні, колькі кнігі пра годнасць і гонар, «о подвигах, о доблести, о славе», пра тое, што трэба жыць не прыніжаючы і не прыніжаючыся.мінулае ў кнігах у. караткевіча вучыць нас, што гонар і годнасць чалавека ў тым, «каб быць незалежным з моцнымі, роўным з роўнымі, памяркоўным для ніжэйшых. у гым, каб быць добрым для жанчын, дзяцей, слабых, пераможаных. у тым, каб быць літасцівым да звяроў». разам з алесем загорскім, героем рамана «каласы пад сярпом тваім», і мы ў, што ёсць самае страшнае, «страшней за чуму, вайну, страшней за ўсё на свеце». гэта - няволя, прыгон, бо яго выявай з'яўляецца рабская псіхалогія, а не толькі галеча і фізічнае вынішчэнне народа. духоўнае вынішчэнне намнога страшнейшае. не ў гэта - знішчыць будучыню, бо «ў рукі галодных беднякоў будуць аддадзены ворагі ўсіх краін, бо прыніжаны будуць самыя магутныя». i адданне тое і прыніжэнне заўсёды адбываецца з «сякерай пры дрэве».

План чего? Какой произведении?