Жүзеді,жанады,ұшады,тігеді,сүзеді,оқиды,көмектеседі,жауады.осы сөздерге қатыстырып сөйлем құрау

Айгул кушті жузеді.мен мектепке барсам,жарықтар бірден жанады.бугін біздін уйжактан ушактар ушты.əсем апа көйлектерді əдемі тігеді.біздің көршінін букасы сузеди екен.арман сабақты өте көп оқиды.маған ағам сабаққа жиі көмектеседі.бугин кун булттанып,жауын жауды

Ою-өрнек ісі тым ерте заманнан бастап-ақ қолөнерінің барлық түріне бірдей ортақ әсемдеп әшекейлеудің негізі болып келді. ою деген сөзбен өрнек деген сөздің мағынасы бір. бұл сөздің ұғымында бір нәрсені ойып, кесіп алып жасау немесе екі затты оя кесіп қиюластырып жасау, бір нәрсенің бетіне ойып бедер түсіру деген мағына жатады. ал өрнек дегеніміз әр түрлі ою, бедер, бейненің, күйдіріп, жалатып, бояп, батырып, қалыптап істеген көркемдік түрлердің, әшекейлердің ортаң атауы іспеттес. сондықтан көбінесе ою-өрнек деп қосарланып айтыла береді. ертедегі қазақ оюларын мазмұны жағынан іріктесек, негізінен 3 түрлі ұғымды бейнелейді. олар: біріншіден, мал өсіру мен аңшылықты, екіншіден, жер-су, көшіп-қону көріністерін, үшіншіден, күнделікті өмірде кездесетін әр түрлі заттардың сыртқы бейнесін береді. шеберлер іске беріліп, жұмыс әдісіне төселе келе өздерінің көрген ою-үлгілерін жатқа жасап, оюға өз бетімен жаңа түрлер енгізу дәрежесіне жетті. халық мұндай «оюшы» деп атады. әрбір елде, әрбір руда атағы шыққан таңдаулы оюшылар болды. ондайлар өз өнерінің тамаша үлгісін өзінің руына, маңайындағы елдерге таратып отырды. осыдан келіп әр түрлі ою-өрнектерде, киімдер мен кілемдерде, сырмақтар мен кестелерде және т. с. с. «арғын үлгісі», «керей үлгісі» немесе «ұлы жүздің үлгісі», «орта жүздің үлгісі», «кіші жүздің үлгісі» деген мәнерлер пайда болды.