Н.в. измайлов пишет, что «линия средневековых на сюжеты, подчерпнутые из народных преданий, проходит, также, как и линия античных , через весь центральный период творчества жуковского. «светлана» была явным переосмыслением канонов » (кончается не трагической, а счастливой развязкой, ее фантастика сменяется тем, что вмешательство потусторонних сил оказывается сном и т. согласны ли вы с этим суждением? найдите подтверждение своей точки зрения в тексте .

я абсолютно согласна с этим суждением. действительно, почти все произведения жуковского с трагичным концом («лесной царь», «кубок» и т. в «светлана» все меняется. неожиданные дурные предчувствия и сновидения заканчиваются счастливо.

благ зиждителя закон:

здесь несчастье – лживый сон;

счастье – побужденье».

Объяснение:

Қазақ халқы өте ержүрек, намысты қолдан бермейтін халық деп айтсам, қателеспеспін деп ойлаймын. Небір қиын – қыстау жаугерлік заманында елін, жерін, туғанын жаудан қорғаған ардақты азаматтарымыз, батырларымыз аз емес. Олардың есімдері Қазақ елінің тарихына алтын әріппен жазылып, өскелең ұрпақ үшін мақтан тұтып, үлгі алатындай. Сол ретте мен өзім аса құрметтейтін «Шығыстың қос шынары» атанып кеткен Әлия Молдағұлова мен Мәншүк Мәметова жайлы ой қозғағым келеді. Ол сұрапыл соғыстың суық желі ешқашан ұмытылмасы анық. Қаншама жастың өмірін қыршыннан жалмаған бұл соғыс ешкімді де бейжай қалдырмады. Бұл соғыста батыр әпкелеріміз Әлия мен Мәншүк те ерлермен қатар ерлік көрсетіп, Отанын қасық қандары қалғанша қорғауға тырысты.