Чем человек отличается от животного.

Человек это высший разум, который сделал много вещей, а животное грубо говоря тупейшее существо по сравнению с человеком.

Люди и животные, какие же у них отличия? люди могут сами достать и приготовить еду, а животные её только добывают. люди имеют общий язык, а у каждой группы животных он разный: заяц никогда не поймёт, о чём ему хочет сообщить медведь, а волк так и не узнает, почему от него убегают животные. человек развивается сам, он придумывает что-то новое и старается это усовершенствовать.

Мұхтар омарханұлы әуезов – қазақтың ұлы жазушысы, қоғам қайраткері, ғұлама ғалым, қазақстан ғылым академиясының академигі (1946), филология ғылымдарының докторы, профессор (1946), қазақ кср-нің еңбек сіңірген ғылым қайраткері (1957).[1] өмірбаяны ол қазіргі шығыс қазақстан облысының абай ауданындағы бөрілі деген жерде 1897 жылы 28 қыркүйекте туған. мұхтардың атасы әуез ескіше сауаты бар, араб, парсы, ортазиялық түркі әдебиетімен таныс болған. мұхтар кезінде атасының үйретуімен арабша хат таниды. мұхтардың әкесі омархан да, атасы әуез де абай аулымен іргелес отыратын, құдалы, дос-жар еді. 1908 жылы семейдегі камалиддин хазірет медресесінде оқып, одан кейін орыс мектебінің дайындық курсына ауысады. 1910 жылы семей қалалық бес кластық орыс қазына училищесіне оқуға түсіп, соңғы класында оқып жүргенде «дауыл» атты алғашқы шығармасын жазады. училищені 1915 жылы аяқтап, семей қалалық мұғалімдер семинариясына түседі. семинарияда оқып жүріп шәкәрім құдайбердіұлының «жолсыз жаза» дастанының негізінде «еңлік-кебек» пьесасын жазып, оны 1917 жылы маусым айында ойқұдық деген жерде сахнаға шығарады. мұхтар омарханұлы әуезов құрметіне шығарылған марка ресейдегі саяси төңкерістер әуезов өміріне үлкен өзгерістер әкеледі. ол семейде «алаш жастары» одағын құрып, түрлі үйірмелердің ашылуына ұйытқы болады. жүсіпбек аймауытовпен бірігіп жазған «қазақтың өзгеше мінездері» аталатын алғашқы мақаласы 1917 жылы 10 наурызда «алаш» газетінде басылды. 1918 жылы 5-13 мамырда омбы қаласында өткен жалпы қазақ жастарының құрылтайына қатысып, оның орталық атқару комитетінің мүшесі болып сайланады. әуезов жазушы жүсіпбек аймауытовпен бірлесіп, семейде «абай» ғылыми-көпшілік журналын шығаруға қатысады. 1919 жылы семинарияны бітіріп, қоғамдық-саяси жұмысқа араласады. 1919 жылы желтоқсанның төртінде семейде большевиктер билігі орнап, әуезов семей губревкомының жанынан ашылған қазақ бөлімінің меңгерушісі және «қазақ тілі» газетінің ресми шығарушысы болып тағайындалады. 1921 жылы қараша айында қазақ акср-і орталық атқару комитетінің (оак) төралқа мүшелігіне сайланып, онда кадр мәселесімен айналысады. сол жылы «қорғансыздың күні» әңгімесі «қызыл қазақстан» журналының №3 – 4 сандарында жарияланды. 1922 жылы күзде ташкенттегі орта азия университетіне тыңдаушы болып оқуға түседі әрі «шолпан» және «сана» журналдарына жұмысқа орналасады. осы басылымдарда «қыр суреттері», «қыр әңгімелері», «үйлену», «оқыған азамат», «кім кінәлі», «заман еркесі» («сөніп-жану») әңгімелері жарияланады. 1923 жылы маусым айында ленинград (қазіргі санкт-петербург) мемлекеттік университетінің қоғамдық ғылымдар факультетінің тіл-әдебиет бөліміне оқуға ауысады. 1924-1925 жылы семейдегі мұғалімдер техникумына оқытушылыққа қалдырылды. сонда жүріп «таң» журналын шығарады. онда «кінәмшіл бойжеткен», «қаралы сұлу», «ескілік көлеңкесінде», «жуандық» әңгімелері жарияланды. 1925 жылы ленинградқа қайтып барып, оқуын жалғастырады. 1926 жылы жаз айында семейге арнайы ғылыми экспедиция ұйымдастырып, оның материалдары негізінде жазылған «әдебиет тарихы» монографиясы 1927 жылы кітап болып шығады. 1927 жылы жазда жетісу өңіріне сапармен келіп, ілияс жансүгіровпен бірге болашақ шығармаларына материал жинайды. ленинградқа қайтып оралысымен, осы материалдар негізінде «қараш-қараш оқиғасы» повесін, «қилы заман» романын, «хан кене» пьесасын жазады. 1928 жылы орта азия мемлекеттік университетінің аспирантурасына қабылданды әрі қазақ ағарту институтында сабақ берді. алаш қозғалысы алаш қозғалысының көсемдерімен бірге 1930 жылы 16 қыркүйекте тұтқындалып, 1932 жылы сәуір айында үш жылға шартты түрде бас бостандығынан айырылды. дегенмен, маусым айында түрмеден босатылып, қазақ педагогика институтының (қазпи-дің) аға оқытушысы болып қызмет істейді. осы жылдары театр, драматургия, мәдениет пен өнер, әдебиет, фольклор тарихы, орыс әдебиетінің классиктері туралы мақалалары үзбей жарияланып тұрады. әуезов сценарийі бойынша «райхан» көркем фильмі (1940) түсіріледі. 1936 жылы мәскеуде өткен қазақ әдебиеті мен өнерінің онкүндігіне қатысады. осы жылдары «абай» романын жазуға кірісіп, оны 1941 жылы бітіреді. «абай» романының жарық көруі (1942) қазақстанның мәдени өміріндегі ерекше оқиға болды. 1943 жылы «абай» романын талқылау үлкен науқанға айналады. 1946 жылы романның екінші кітабын жазып бітіріп, ол 1947 жылы жарық көреді. 1950 жылы роман-эпопеяның «ақын аға» аталатын үшінші кітабы жарық көреді. 1943 жылдың қыркүйегінен бастап қазақтың мемлекеттік университетінің (қазму-дің) қазақ әдебиеті кафедрасына профессор болып орналасып, өмірінің соңына дейін сонда дәріс оқыды. 2-дүниежүзілік соғыс жылдарында «сын сағатта» (1941), «намыс гвардиясы» (жазушы әлжаппар әбішевпен бірігіп, 1942), «қынаптан қылыш» (1945) пьесалары мен «абай» операсының либреттосын (1944), «абай әндері» фильмінің сценарийін (1945) жазады. 1946 жылы қазақстан ғылым академиясы құрылғанда, оның толық мүшесі (академик, №1 куәлік) болып сайланады, филология ғылымдарының профессоры болады