Бел. літ. нужно сочинить на тему (на выбор) 1.у чым трагічнасць лёсу лявона зябліка? (ў драме я.купалы раскіданае гняздо) 2.вобразы роднага краю паэзія я.купалы. 3.мой любімы верш я.коласа обьёмный рассказ

Удраме «раскіданае гаяздо» янка купала зна-ёміць нас з жыццём беларускай вёскі напярэ-дадні першай рускай рэвалюцьгі 1905 года. жыц-цё было цяжкім і гаротным, бо капіталістычныя адносіны, якія нараджаліся ў краіне ў канцы дзевятнаццатага стагоддзя і на пачатку двацца-тага, прыводзілі да паўсюднага абеззямельвання сялянства. разам з тым я. купала ў сваім творы адлюстраваў рэвалюцыйны настрой пера-давой часткі сялянства, якая не хацела сядзець склаўшы рукі і чакаць лепшага жыцця, а імкну-лася дабіцца гэтага жыцця са зброяй у руках. сям'я лявона зябліка — тыповая вясковая сям'я таго часу. зяблікі маюць сваю хату і не-вялікі надзел зямлі, які лявон атрымаў у спад-чыну ад свайго бацькі. ды вось бяда — малады паніч захацеў адабраць гэтую зямлю. упэўне-ны ў тым, што праўда на яго баку, лявон па-чынае судзіцца з панічом. на словы жонкі: «ці з багатым беднаму судзіцца? пакуль з багатага пух, то з беднага дух. цэлыя вёскі такіх, як мы, з хат у поле вывозілі ад пасеваў, ад усяго дабра» — лявон не звяртае ўвагі. аднак, як і трэба было чакаць, суд заступіўся за памешчы-ка, а лявону з сям'ёй было загадана ў кароткі тэрмін выселіцца з хаты. для лявона гэта было сапраўднай трагедыяй. «сумленны жыхар, шчыры сявец», чалавек, які ўсё жыццё пра-рабіў на гэтай зямлі, з году ў год паліваў яе сваім потам, перацерусіў на ёй кожную грудач-ку, ён не мог уявіць свайго жыцця без гэтай зямлі. даведаўшыся, што справа прайграна і зямлі яму ўжо не вярнуць, лявон вырашае скон-чыць жыццё самагубствам. зразумела, ён мог бы пайсці да паніча, пакланіцца яму, але быць парабкам лявон не хацеў ды і занадта стаміўся ўжо абіваць парогі судовых устаноў. разам з лявонам за зямлю змагаецца і яго старэйшы сын сымон. у сымона гэтакая ж самая прага да зямлі. ён — моцны і адважны чалавек, натура гордая і свабодалюбівая. зоська так гаворыць пра свайго брата: «птушкаю-арлом быць бы табе і лётаць па паднябессі, як лётае вецер гэты вольны! толькі ж бяда — крылле не дадзена табе, саколе ты мой зоркавокі». усёй душой сымон ненавідзіць прыгняталь-нікаў, тых, хто не дае не толькі яго сям'і, а і ўсім сялянам вольна жыць. у адрозненне ад бацькі, які не бачыў выйсця са становішча, у якім апынуўся, лявон добра ўсвядоміў — вый-сце ў барацьбе. i ён гатовы да гэтай барацьбы. памірыцца з панічом — такой думкі няма ў галаве сымона. для яго гэта прыніжэнне ча-лавечай годнасці. на прапанову маці пайсці да паніча на службу хлопец гнеўна і рашуча ад-казвае: «… не пайду туды, і вы ўсе не пойдзе-це. аднаго кроку ў той бок не і адгэтуль не саступлю. магіла татава стала векавечнай пе-рагародкай паміж імі і намі, і не зніштожыць яе сілай чалавечай! гора таму, хто першы пера-ступіць гэты насып магільны над сваім родным, працягне рукі к ім і пойдзе з імі» калі ў вобразе лявона зябліка я. купала ха-цеў паказаць даведзеную да адчаю беззямел-лем частку сялянства, якая не бачыла выйсця са свайго гаротнага становішча і ўсё яшчэ спа-дзявалася знайсці праўду ў існуючым ладзе, то ў вобразе сымона — перадавую, актыўную частку сялянства, гатовую выйсці на ўзброе-ную барацьбу з несправядлівым сацыяльным .

дзік сендая - галоўны герой рамана "пятнаццацігадовы капітан". сірата, які вырас у дзіцячым доме. адораны хлопчык, у чатыры гады навучыўся чытаць, пісаць і лічыць. у восем гадоў пайшоў юнгай на карабель. каліфарнійскі суднаўладальнік джэймс уелдон, якому хлапчук прыйшоўся па душы, аддаў дзіка да школу ў сан-францыска.

спачатку дзік пачатковец-матрос, а калі китобои адплылі на паляванне, то на гэты час капітан халл прызначыў дзіка старэйшым на караблі. пасля гібелі халла і матросаў дзіку прыйшлося стаць капітанам «пілігрымы». у свае 15 гадоў дзік сендая не пабаяўся ўзяць на сябе кіраванне караблём і разам з тым адказнасць за жыццё людзей, якія знаходзіліся на борце яго карабля. і калі б не падступныя негора, дзік напэўна змог бы прывесці шхуны да амерыканскага берага. патрапіўшы па віне негора і гарриса ў няволю, дзік сендая мужна выносіць цяжкія ўмовы невольничества. і больш, чым за сваю, хлопчык перажываў за лёс місіс уелдон і маленькага джэка. сендая не пакідае надзеі на ўцёкі і вяртанне ў амерыку разам са сваімі сябрамі. каманда «пілігрымы» складалася з капітана халла і пяці матросаў. капітан халл - адзін з спрытных гарпунеров флатыліі, на яго судне заўсёды панаваў бездакорны парадак. яго матросы былі дасведчанымі мараплаўцамі, якія не баяліся ісці насустрач небяспекі. каманда жыла як адна дружная сям'я. і апошняя паляванне апынулася для яе фатальнай: загінула ўся каманда кітабойнай шлюпкі. місіс уелдон, пяцігадовы джэк, стрыечны брат бенедыкт, старая нянька нен мужна асільвалі ўсе перашкоды падчас гэтага небяспечнага падарожжа, ніколі не скардзіліся на цяжкасці. пяцёра неграў, што апынуліся на «пілігрымы» выпадкова, апынуліся надзейнымі таварышамі, ва ўсім і юнаму капітану і на моры, і на сушы.

адважныя вандроўцы, перш за ўсё, дзік сендая, прыцягваюць мяне тым, што яны не пасуюць перад цяжкасцямі, смела сустракаюць небяспеку і перамагаюць яе, акрамя таго, яны верныя таварышы.