Беларуская мова як пишацца расказваецца

Разказиваеца, так нас учили

Яйка , яйкаразмаляваная вечка .хто крышку адкрывае ,той у казку трапляе .( адкрываецца вечка, там цацка - кураня )жыло -было на свеце маленькае жоўтае пухнатае кураня . яно было вельмі цікаўным да жыцця, яму ўсё было цікава. кураня марыло убачыць лес , рэчку , поле і многае іншае , пра што чула ад старэйшых .але мама заўсёды казала яму: " будзь асцярожны ,  выходзячы з двара. у лесе жыве хітрая ліса , якая вельмі любіць есць маленькіх куранят , а высока за хмарамі жыве злы каршун , які можа схапіць цябе вострымі кіпцюрамі і забраць » .аднойчы кураня ўсё ж такі не ўтрымалася і адправілася шпацыраваць у лес далёка ад дома. які велізарны і дзіўны свет яно адкрыла ! як усё было цікава ! і вось , кураня убачыла вузкую сцежку і пайшоло па ёй. раптам над ім з'явілася велізарная , чорны цень . малое адразу здагадалася , што гэта і ёсць страшны каршун . беднае кураня кінулася бегчы з усіх ног , але каршун хутка набліжаўся. здавалася , выратавання няма.раптам кураня ўбачыла вялікую паляну , на якой раслі жоўтыя дзьмухаўцы . «гэтыя кветкі такія ж жоўтыя і пухнатыя , як я. і мяне не будзе сярод іх бачна » , - падумала кураня і хуценька шмыгнула у зараснікі. ах , як стукала яго маленькае сэрцайка ! калі яно аддыхалася і зразумела , што небяспека мінула, то падумала: «якія ж гэта цудоўныя кветкі ! яны падобныя на маленькія сонейкі і такія ж ласкавыя » .тым часам злы каршун лётаў над палянай і думаў : « куды ж падзелася гэтае кураня ? бо яно не могло уцячы далёка . вакол адны бесталковыя дзьмухаўцы . хутка яны ператворацца ў пух , і вецер панясе іх » .а залацістыя дзьмухаўцы ціха- ціха кiвалi галоўкамі і думалі: « мы хутка станем пярынка і паляцім невядома куды . але ўсё ж мы не дарма пражылі на свеце - мы выратавалі жыццё гэтаму мілага маленькаму кураню » .