Сочинить свою,новую сказку о колобке! начало жили-были. как и там и конец тот же.героев придумать.

Жили-были дед и бабка. и вот однажды взялась старуха колобок печь. выпекла, поставила на окошко и вот колобок упал с подоконника и покатился по тропинке. катится-катится, а на встречу ему девочка. она и говорит: -колобок, колобок,  я тебя  съем. -не ешь меня девочка, не ешь меня миленькая. а хочешь, я тебе песенку спою и станцую? " я колобок, колобок, я от бабушки ушёл и от дедушки ушел, и от тебя уйду." а девочка говорит: -колобок, колобок, не слышу я тебя. садись ко мне на нос, да пропой ещё разок.- стал колобок песню петь, а девочка  его сразу и съела. 

Вместо волка собаку, вместо зайца лося, вместо медведя ворону, вместо лисицы хитроумную волчицу подставь в сказку.

Горау    у пачатку апавядання гаворыцца пра  юрыя горава які быў   раненны ў   левую руку. пака юрый гораў адпачываў ,тым часам   у маскве маменька пэўна,паехала у манастыр маліцца. за здароу е   горава . м.ю..гораў на некалькі хвілін апыніўся у   маскве   успоуніу проа сваю маменьку якая была старэнькая і пра сваю каханную дзяўчынку надзеньку. гораў пачау рассуждаць які пора-ліановіч   вочы далекія,небяспечны чалавек у якога пэуна ,зусім няма ў душы месца. а гораў   быў пора-леановічу   воласы белыя ,прыгожы твар,блакітныя вочы якія былі вельмі прыгожыя.у дзень к горавў і пора леановічў  падышла жаншчына ,высокая,цемныя брові ,бліскучыя вочы   яна папрасіла перавесці яе на другі бераг. леановіч   адцягавау яе хвіліны а горау потым здагадауся   калі пора леановіч сказау ей пачакаць да раніцы.   ужэ было поздна калі яны   перабраліся на дргі бераг . жаншчына зразу пабегла   к сваему мужу но было ужо поздна. нов адным быў праў пора леановіч что сказау   я бы такую бабу   што мужа не шкодзе кожны дзень лейцамі ахоўваў .адзін пора леановіч ведау што   пакаране грыневіча будзе выконана гэтай ноччу,гі науласна ен затрымліваў жанчыну. а горау   нічога неведуючы,разыковываючы сваім жыццем каб пераправіць жанчын на другі бераг.